พี่หรือน้องสะใภ้ คือ

• พี่สาวหรือน้องสาวของคู่ครอง
  ภรรยาของพี่ชายหรือน้องชาย
  พี่ผัวน้องผัว
  พี่เมียน้องเมีย

• พี     ว. อ้วน, มักใช้เข้าคู่กับคำ อ้วน เป็น อ้วนพี. น. มัน.
• พี่     น. ผู้ร่วมบิดาหรือมารดาเดียวกันและเกิดก่อน, ผู้ที่มีศักดิ์เสมอพี่; คำนำหน้าชื่อคนที่มีอายุคราวพี่หรือมีศักดิ์เสมอพี่ เช่น พี่นั่น พี่นี่.
• ี่     ที่ไม่ได้จํากัดหรือกําหนดล่วงหน้า โชคร้าย เงินสด ที่เปลี่ยนได้ง่าย
• หรือ     สัน. คำบอกความให้เลือกเอาอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น จะเอาเงินหรือทอง; คำประกอบกับประโยคคำถาม เช่น ไปหรือ.
• อน     อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
• น้อง     น. ผู้ร่วมบิดาหรือมารดาเดียวกันและเกิดทีหลัง, ลูกของอาหรือของน้า, เรียกคนที่มีอายุคราวน้อง เช่น น้องแดง น้องเขียว; ออกทีหลัง, มาทีหลัง, เช่น
• น้องสะใภ้     พี่สะใภ้ น้องเขย พี่เขย คำทักทายที่ใช้เรียกสตรี สัตว์ตัวเมียท้องเดียวกัน หัวหน้าพยาบาล
• อง     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
• สะ     ๑ ว. สวย. ๒ ก. ใส่หรือสุมเพื่อกันไว้ เช่น เอาหนามสะ.
• สะใภ้     น. หญิงที่มาแต่งงานกับญาติผู้ชาย, เมียของญาติ, เช่น ถ้าเป็นเมียของลูกชาย เรียก ลูกสะใภ้ ถ้าเป็นเมียของลุง เรียก ป้าสะใภ้, ( ปาก ) ตะใภ้.
• พี่สะใภ้    n. ภรรยาของพี่ชาย ตัวอย่างการใช้: พี่ชายผมไปอยู่ที่รัฐแคลิฟอร์เนียพร้อมกับพี่สะใภ้ก่อนแล้ว clf.: คน
• น้าสะใภ้    n. ผู้หญิงที่แต่งงานกับของชายของแม่ คำตรงข้าม: น้าเขย ตัวอย่างการใช้: คุณยายมีปัญหากับน้าสะใภ้อยู่เสมอ clf.: คน
• ลูกสะใภ้    น. หญิงซึ่งเป็นเมียของลูกชาย.
• ตะใภ้    (ปาก) น. สะใภ้.
• เครื่องสะท้อน    ภาพสะท้อน สิ่งสะท้อน เครื่องส่อแสดง