พืชที่ใช้ทางเภสัช คือ

• พืชสมุนไพร
  พืชที่เป็นยา
  พืชที่ใช้เป็นยา

• พืช     น. เมล็ดพันธุ์ไม้, สิ่งที่จะเป็นพันธุ์ต่อไป, พืชพันธุ์ ก็ใช้. ( ป. พีช; ส. วีช); พรรณไม้ที่งอกอยู่ตามที่ต่าง ๆ, พืชพรรณ ก็ใช้.
• ที     ๑ น. ครั้ง, คราว, หน, เช่น ทีละน้อย ทีละคน; ใช้เป็นลักษณนามบอกจำนวนครั้ง เช่น เฆี่ยน ๓ ที นาฬิกาตี ๕ ที. ๒ น. ท่าทาง, ชั้นเชิง, โอกาส, เช่น
• ที่     น. แหล่ง, ถิ่น, เช่น ที่ประกอบอาชีพ ที่ทำมาหากิน, สถานที่ เช่น ที่ประชุม ที่พัก, ตำแหน่งที่ เช่น เอาแว่นวางไว้ที่โต๊ะ; ที่ดิน เช่น ซื้อที่ ขายที่
• ี่     ที่ไม่ได้จํากัดหรือกําหนดล่วงหน้า โชคร้าย เงินสด ที่เปลี่ยนได้ง่าย
• ใช้     ก. บังคับให้ทำ เช่น ใช้งาน; จับจ่าย เช่น ใช้เงิน; เอามาทำให้เกิดประโยชน์ เช่น ใช้เรือ ใช้รถ; ชำระ ในคำว่า ใช้หนี้; ตอบแทน, ให้ทดแทน, เช่น
• ทา     ก. คำรวมหมายถึงกิริยาอาการที่เอาของเปียกหรือของเหลวเป็นต้น ฉาบ ลูบ ไล้ ป้าย หรือบ้าย เช่น ทาสี ทาแป้ง ทาปาก ทายา, ถ้าทาเกลือกหรือเคลือบแต่ผิว ๆ
• ทาง     ๑ น. ที่สำหรับเดินไปมา, แนวหรือพื้นที่สำหรับใช้สัญจร, เช่น ทางบก ทางน้ำ ทางอากาศ ทางเดินรถ ทางเท้า ทางข้าม ทางร่วม ทางแยก ทางลาด ทางโค้ง; ช่อง
• เภสัช     เพสัด, เพสัดชะ- น. ยาแก้โรค. ( ป. เภสชฺช; ส. ไภษชฺย).
• เภสัช-    เพสัด, เพสัดชะ- น. ยาแก้โรค. (ป. เภสชฺช; ส. ไภษชฺย).
• คิลานเภสัช    น. ยารักษาโรค. (ป. คิลาน + เภสชฺช).
• ร้านเภสัช    ร้านยา ร้านขายยา
• เภสัชกร    เพสัดชะกอน น. แพทย์ปรุงยา, ผู้ที่ได้รับใบอนุญาตให้เป็นผู้ประกอบโรคศิลปะสาขาเภสัชกรรม.
• เภสัชภัณฑ์    ยา ยารักษาโรค เวชภัณฑ์ ยารักษาสัตว์ สารที่มีฤทธิ์รักษาโรค สารเคมีที่ใช้รักษาโรค
• พืชที่ใช้ทํารั้ว    ไม้รั้ว
• พืชที่ใช้เป็นตัวบ่งชี้    ตัวบ่งชี้ด้านชีววิทยา พืชอาศัยที่ใช้เป็นตัวบ่งชี้