พืชเครื่องเทศ คือ

• พืชปรุงแต่งกลิ่นรส
  พืชอบแห้ง

• พืช     น. เมล็ดพันธุ์ไม้, สิ่งที่จะเป็นพันธุ์ต่อไป, พืชพันธุ์ ก็ใช้. ( ป. พีช; ส. วีช); พรรณไม้ที่งอกอยู่ตามที่ต่าง ๆ, พืชพรรณ ก็ใช้.
• เค     โพแทสเซียม ตัวเค
• เครื่อง     เคฺรื่อง น. สิ่ง, สิ่งของ, สิ่งสำหรับประกอบกันหรือเป็นพวกเดียวกัน เช่น เครื่องนอน เครื่องปูลาดอาสนะ, สิ่งของสำหรับใช้การต่าง ๆ เช่น เครื่องรถ
• เครื่องเทศ     น. ของหอมฉุนและเผ็ดร้อนที่ได้มาจากพืช โดยมากมาจากต่างประเทศสำหรับใช้ทำยาไทยและปรุงอาหาร เช่น ลูกผักชี ยี่หร่า.
• อง     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
• เท     ก. ตะแคงหรือเอียงภาชนะเพื่อให้สิ่งที่อยู่ในนั้นไหลลงไปหรือออกไป เช่น เทน้ำ เทขยะ, โดยปริยายหมายถึงกิริยาอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ฝนตกลงมามาก ๆ
• เทศ     เทด, เทดสะ-, เทสะ ว. ต่างประเทศ เช่น เครื่องเทศ ม้าเทศ. น. ถิ่นที่, ท้องถิ่น, มักใช้เป็นส่วนหน้าสมาส.
• ทศ     ๑ ทด, ทดสะ- น. เรียกเหรียญทองสมัยรัชกาลที่ ๔ ชนิดหนึ่ง มีค่าเท่ากับ ๑ ใน ๑๐ ของชั่ง = ๘ บาท ว่า ทองทศ. ว. สิบ, มักใช้เป็นส่วนหน้าสมาส. ๒
• ใส่เครื่องเทศ    ทำให้เกิดรสชาตʼ เพิ่มรสชาติ ใส่เครื่องชูรส
• มีเครื่องเทศมาก    ไม่ค่อยเหมาะสม
• เครื่องเทศชนิดหนึ่ง    กระวาน
• เครื่องเทศสีแดงอ่อนๆ    เครื่องชูรส
• เครื่องเทศอย่างหนึ่ง    เสจ เซก
• เครื่องกัณฑ์เทศน์    n. เครื่องไทยธรรมถวายพระเทศน์, สิ่งของสำหรับถวายพระเทศน์ ชื่อพ้อง: เครื่องกัณฑ์ ตัวอย่างการใช้: เครื่องกัณฑ์เทศน์อย่างน้อยควรมีไตร ดอกไม้ ธูป เทียน หมาก พลู บุหรี่ ไม้ขีดไฟ เป็นต้น
• เครื่องกันเทศน์    เครื่องกัณฑ์