พื้นที่ทุ่งหญ้า คือ

• ทุ่งหญ้าธรรมชาติ
  ทุ่งเลี้ยงสัตว์ถาวร

• พื้น     น. ส่วนราบด้านหน้า ด้านนอก หรือด้านบนของสิ่งที่เป็นผืนเป็นแผ่น เช่น พื้นเรือน พื้นดิน พื้นรองเท้า; ฐาน เช่น พื้นถนนทรุด; แถบ, แถว, ถิ่น, เช่น
• พื้นที่     น. ขนาดของผิวพื้น เช่น หาพื้นที่, อาณาบริเวณ เช่น ตรวจพื้นที่, ลักษณะของพื้นดิน เช่น พื้นที่เป็นที่ราบลุ่ม.
• นท     นด ( แบบ ) น. ผู้บันลือ, ผู้ร้อง, ผู้ลั่น; แม่น้ำ, ลำน้ำ, เช่น ชมพูนท (แปลว่า เกิดในแม่น้ำชมพูนที คือ ทองคำบริสุทธิ์). ( ป. , ส. ).
• นที     นะ- ( แบบ ) น. แม่น้ำ. ( ป. ).
• ที     ๑ น. ครั้ง, คราว, หน, เช่น ทีละน้อย ทีละคน; ใช้เป็นลักษณนามบอกจำนวนครั้ง เช่น เฆี่ยน ๓ ที นาฬิกาตี ๕ ที. ๒ น. ท่าทาง, ชั้นเชิง, โอกาส, เช่น
• ที่     น. แหล่ง, ถิ่น, เช่น ที่ประกอบอาชีพ ที่ทำมาหากิน, สถานที่ เช่น ที่ประชุม ที่พัก, ตำแหน่งที่ เช่น เอาแว่นวางไว้ที่โต๊ะ; ที่ดิน เช่น ซื้อที่ ขายที่
• ี่     ที่ไม่ได้จํากัดหรือกําหนดล่วงหน้า โชคร้าย เงินสด ที่เปลี่ยนได้ง่าย
• ทุ     ๑ ว. คำอุปสรรคในภาษาบาลีและสันสกฤต แปลว่า ชั่ว, ยาก, ลำบาก, เลว, ทราม, เช่น ทุจริต ว่า ความประพฤติชั่ว, ทุกร ว่า ทำได้โดยยาก, ทุปปัญญา ว่า
• ทุ่ง     ๑ น. ที่ราบโล่ง. ๒ น. ขี้. ก. ขี้.
• ทุ่งหญ้า     สนาม ท้องทุ่ง หญ้า บริเวณที่มีหญ้า ทุ่งมัวร์ ดินแดนที่มีทุ่งหญ้ามาก บริเวณที่มีหญ้าขึ้นมาก ทุ่งหญ้ากว้างใหญ่ ทุ่งหญ้าเลี้ยงสัตว์ ที่ราบ ที่โล่ง ทุ่ง
• หญ้า     ๑ น. ชื่อเรียกไม้ล้มลุกหลายชนิดหลายสกุลในวงศ์ Gramineae เช่น หญ้าคา ( Imperata cylindrica Beauv.) หญ้าตีนกา ( Eleusine indica Gaertn.)
• ดูแลสัตว์ที่อยู่บนทุ่งหญ้า    การถากไป การถูเบา ๆ การเฉียดไป ทุ่งปศุสัตว์ รอยข่วนเบา ๆ แตะหรือถูเบา ๆ แผลถลอก
• สัตว์เลี้ยงในทุ่งหญ้า    สัตว์เลี้ยงตามทุ่งหญ้า
• พื้นที่ที่มีหญ้าปกคลุม    พื้นที่สีเขียว
• ดงหญ้า    พงหญ้า