พุ่มไม้เตี้ย คือ

• ต้นไม้เล็กๆ
  กลุ่มพุ่มไม
  แนวพุ่มไม้

• พุ     ว. อาการที่น้ำหรือแก๊สเป็นต้นผุดขึ้นมา เช่น น้ำร้อนพุขึ้นมา แก๊สธรรมชาติพุขึ้นมา, อาการที่น้ำเหลืองเป็นต้นผุดขึ้นมา เช่น ฝีฝักบัวพุ. น.
• พุ่ม     น. ลักษณะกิ่งก้านของต้นไม้ที่รวมกัน มีทรงเกือบกลมยอดนูนคล้ายกระพุ่มมือ หรือสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ต้นมะขามแตกกิ่งก้านเป็นพุ่ม
• พุ่มไม้     น. กลุ่มต้นไม้เล็ก ๆ ที่ขึ้นเป็นซุ้มเป็นเซิง.
• ไม้     ๑ น. คำรวมเรียกพืชทั่วไป โดยปรกติมีราก ลำต้น กิ่ง ก้าน และใบ, เรียกเนื้อของต้นไม้ที่ใช้ทำสิ่งของต่าง ๆ มีลักษณะเป็นท่อน แผ่น หรือดุ้น เป็นต้น,
• เต     ( แบบ ) ว. สาม, ใช้เติมหน้าศัพท์สังขยาเป็นเศษจำนวนเต็ม เช่น เตรสมสุรทิน = วันที่ ๑๓, เตรสีดิถี = วัน ๑๓ ค่ำ, เตวีสติมสุรทิน = วันที่ ๒๓,
• เตี้ย     ว. มีรูปร่างต่ำกว่าปรกติ.
• ตี     ก. เอามือหรือไม้เป็นต้นฟาดหรือเข่นลงไป เช่น ตีเด็ก ตีดาบ, ตบเบา ๆ เช่น นอนตีพุง; บุให้เข้ารูป เช่น ตีขัน ตีบาตร; แผ่ให้แบน เช่น ตีทอง;
• ทุ่งพุ่มไม้เตี้ย    ทุ่งโล่ง ทุ่งหญ้าโล่ง
• พื้นที่เต็มไปด้วยต้นไม้เล็กๆ หรือพุ่มไม    ป่าละเมาะ
• พุ่มไม้เตี้ยที่อยู่ใต้ต้นไม้สูง    กลุ่มพุ่มไม้ การเจริญเติบโตไม่เต็มที่ ขนสั้นหนานิ่มที่ขึ้นอยู่ใต้ขนหยาบยาวของสัตว์ ต้นไม้ขนาดเล็ก พุ่มไม้ แนวพุ่มไม้
• พุ่มไม้หนา    ต้นโอ๊กเตี้ย หมู่ไม้เตี้ยๆ
• เต็มไม้เต็มมือ    ว. เต็มมือ; สุดกำลัง, สุดความสามารถ, เต็มที่, เช่น ทำให้เต็มไม้เต็มมือ; โดยสนิทใจ, ไม่มีความรังเกียจ, ไม่ขยะแขยง, เช่น จับสิ่งสกปรกได้เต็มไม้เต็มมือ.
• เต็มไปด้วยนัย    เต็มไปด้วยความคิด เต็มไปด้วยความหมาย
• ไม่พูดคุย    ขับไล่ เนรเทศ ไม่ยอมรับ ไม่พบปะ
• เต็มไปด้วยไม้    เต็มไปด้วยต้นไม้หรือป่า

• พุ่มไม้เตี้ย ๆ ที่มีใบเบาบางเมื่อปลูกลูกผสมเรือนกระจก ;
• คราวนี้ให้ความสนใจ บริเวณพุ่มไม้เตี้ย ๆ
• ความงามของพุ่มไม้เตี้ย