พูดกระซิบ คือ

• กระซิบ
  พูดเบาๆ
  พูดค่อยๆ
  พูดเสียงเบา
  กระซิบกระซาบ
  พูดเสียงค่อย

• พู     ๑ น. เรียกสิ่งที่มีลักษณะนูนออกมา เช่น พูทุเรียน. ๒ น. ถั่วพู. ( ดู ถั่วพู ).
• พูด     ก. เปล่งเสียงออกเป็นถ้อยคำ, พูดจา ก็ว่า.
• ดก     ว. มาก, มากกว่าปรกติ, (มักใช้แก่สิ่งที่เกิดมีขึ้นตามธรรมชาติ) เช่น ต้นไม้ออกดอกออกผลมากกว่าปรกติ เรียกว่า ดอกดก ผลดก, ไก่ที่ไข่มากกว่าปรกติ
• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• กระ     ๑ น. ชื่อเต่าทะเลชนิด Eretmochelys imbricata ในวงศ์ Cheloniidae หลังเป็นเกล็ดแผ่นโต ๆ
• กระซิบ     ก. พูดเสียงเบา ๆ เพื่อไม่ให้ผู้อื่นได้ยิน, นิยมใช้เข้าคู่กับคำ กระซุบ เป็น กระซุบกระซิบ.
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• ซิ     คำประกอบท้ายคำอื่นเพื่อเสริมข้อความให้เด่น ให้ชัด หรือให้สละสลวยเป็นต้น, โดยมากใช้กับกริยาเป็นเชิงบังคับ เชิงชวน หรือรับคำเป็นต้น เช่น ไปซิ มาซิ
• ซิบ     ว. อาการที่เลือดไหลออกน้อย ๆ.
• กระซับ    น. ชื่อพนักงานพวกหนึ่งในเรือเดินทะเล มีหน้าที่รักษาพัสดุตลอดจนสินค้าทั่วไปในระวางเรือด้วย เรียกเต็มว่า กระซับปากเรือ.
• พูดกระซิบเรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ    ร้องเสียงดังกล่าว เสียงร้องกู่ ๆ
• กระซุบกระซิบ    ก. พูดกันเบา ๆ.
• การกระซิบ    n. การพูดเสียงเบาๆ คำตรงข้าม: การตะโกน ตัวอย่างการใช้: การกระซิบต้องคอยเงี่ยหูฟัง
• คล้ายกระซิบ    คล้ายเสียงกระซิบ
• ต้นกระซับ    ขี้ครอก ขี้อ้น ต้นขี้ครอก

• แล้วพวกเขาพากันออกไป แล้วพวกเขาพูดกระซิบซึ่งกันและกันอย่างเบา ๆ
• นี่เเกคิดว่าเเกพูดกระซิบ
• พูดกระซิบ ปิดประตู