พูดคลุมเครือ คือ
สัทอักษรสากล: [phūt khlum khreūa] การออกเสียง:
"พูดคลุมเครือ" การใช้"พูดคลุมเครือ" อังกฤษ
ความหมาย
มือถือ
- พูดประชดประชัน
- พู ๑ น. เรียกสิ่งที่มีลักษณะนูนออกมา เช่น พูทุเรียน. ๒ น. ถั่วพู. ( ดู ถั่วพู ).
- พูด ก. เปล่งเสียงออกเป็นถ้อยคำ, พูดจา ก็ว่า.
- คล คน ( แบบ ) น. คอ เช่น เหลือกตาเมียงเอียงคล. ( ม. คำหลวง กุมาร). ( ป. , ส. ).
- คลุม คฺลุม ก. ปกหรือปิดสิ่งใดสิ่งหนึ่งเพื่อป้องกันไม่ให้เสียหายหรือทำให้มองไม่เห็นเป็นต้น เช่น เอาผ้าใบคลุมรถยนต์ไว้ ไม้เลื้อยคลุมหลังคา; ครอบไปถึง
- คลุมเครือ ว. ลักษณะที่ก้ำกึ่งเอาแน่นอนทางใดทางหนึ่งไม่ได้ เช่น อากาศที่จะมืดก็ไม่มืด จะสว่างก็ไม่สว่าง เรียกว่า อากาศคลุมเครือ, อาการไข้ที่จะหายก็ไม่หาย
- ลุ ก. ถึง (ในลักษณะที่ต้องใช้ความพยายาม) เช่น ลุความสำเร็จ, ถึง เช่น ลุศักราช, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ ถึง เป็น ลุถึง; ( โบ ) รู้ความ เช่น ลุท้องตรา
- เค โพแทสเซียม ตัวเค
- เครือ ๑ เคฺรือ น. เถาไม้, เรียกพรรณไม้ที่เป็นเถาว่า เครือ เช่น มะกล่ำเครือ มะแว้งเครือ ขมิ้นเครือ; เชื้อสาย, วงศ์วาน, เช่น เครือญาติ;
- ครือ ๑ คฺรือ ( โบ ) ก. คือ. ๒ คฺรือ ว. ไม่คับไม่หลวม เช่น เสื้อครือตัว, พอ ๆ กัน เช่น เด็ก ๒ คนนี้ขยันครือ ๆ กัน.
- ผู้พูดคลุมเครือ ผู้พูดประชด
- ที่คลุมเครือ ที่กํากวม
- ไม่คลุมเครือ ชัดเจน ชัดแจ้ง เข้าใจง่าย แจ่มแจ้ง เปิดเผย ตรงไปตรงมา ตรงๆ มีจิตที่ปกติ สามารถเข้าใจได้ง่าย
- ความคลุมเครือ n. ความไม่ชัดแจ้ง , , ชื่อพ้อง: ความไม่กระจ่าง, ความไม่แน่ชัด คำตรงข้าม: ความแน่ชัด, ความชัดเจน ตัวอย่างการใช้: เรื่องดังกล่าวยังมีความคลุมเครือต่อผู้ถูกกล่าวหา
- ถ้อยคำที่คลุมเครือ ถ้อยคำที่หลบหลีก
- ทำให้คลุมเครือ พูดอำพราง