พูดจาบจ้วง คือ

• กระทําหยาบคาย
  พูดหยาบคาย
  พูดแดกดัน

• พู     ๑ น. เรียกสิ่งที่มีลักษณะนูนออกมา เช่น พูทุเรียน. ๒ น. ถั่วพู. ( ดู ถั่วพู ).
• พูด     ก. เปล่งเสียงออกเป็นถ้อยคำ, พูดจา ก็ว่า.
• พูดจา     ก. พูด.
• จา     ( ถิ่น-พายัพ, อีสาน ) ก. พูด, กล่าว.
• จาบ     ๑ ( โบ ) ก. พูดล่วงเกิน. ๒ ( กลอน ) น. นกกระจาบ เช่น มีกุโงกกุงานแลกุงอน นกจิบจาบซอบ. ( สมุทรโฆษ ).
• จาบจ้วง     ว. อาจเอื้อม, ล่วงเกินผู้อื่นด้วยวาจา, จ้วงจาบ ก็ว่า.
• จ้วง     ก. กิริยาที่เอาภาชนะเช่นขันเอื้อมลงไปตักน้ำขึ้นมาโดยแรง; อาการที่เอาพายพุ้ยน้ำโดยเร็วอย่างพายเรือแข่ง; โดยปริยายหมายถึงกิริยาที่ตีหรือฟันสุดแขน
• วง     น. รูปที่มีเส้นที่โค้งเข้ามาบรรจบกัน ล้อมรอบเป็นขอบเขตสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น วงกลม วงรี, โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่รวมกันเป็นหมู่เป็นกลุ่ม เช่น
• ที่พูดจาดี    ที่ปากหวาน ที่พูดเอาใจเก่ง
• จ้วงจาบ    ว. อาจเอื้อม, ล่วงเกินผู้อื่นด้วยวาจา, จาบจ้วง ก็ว่า.
• พัดจากไป    ปลิวไป พัดพาไป หอบไป
• พูดจาน่าฟัง    ปากหวาน พูดจาไพเราะ
• พูดจาเกี้ยว    จีบ เคลื่อนอย่างกระตุกหรือสั่น สะบัด เล่นรัก
• รับทราบจาก    ได้ข่าวจาก
• พบจุดจบ    ตาย

• นี่นายเพิ่งพูดจาบจ้วง เมียของฉันอีกครั้งงั้นเหรอ
• หนูรู้ว่าหนูพูดจาบจ้วงคุณย่าไปหน่อย