พูดจู้จี้ คือ

• บ่น
  พร่ําบ่น
  บ่นอุบอิบ

• พู     ๑ น. เรียกสิ่งที่มีลักษณะนูนออกมา เช่น พูทุเรียน. ๒ น. ถั่วพู. ( ดู ถั่วพู ).
• พูด     ก. เปล่งเสียงออกเป็นถ้อยคำ, พูดจา ก็ว่า.
• จู     น. ชื่อหมาชนิดหนึ่งตัวเล็ก ๆ ขนยาวปุกปุย เรียกว่า หมาจู.
• จู้     ๑ ( ถิ่น-อีสาน ) น. นม, ใช้ว่า นมจู้ เช่น มาฉกชักผ้าห่มชมชู นมจู้เจ้าเณรนี้ราคี. ( ขุนช้างขุนแผน ). ( ถิ่น-พายัพ ) ก. จี้, จ่อ, ไช. ๒ น.
• จู้จี้     ๑ ก. งอแง เช่น เด็กจู้จี้, บ่นจุกจิกร่ำไร เช่น คนแก่จู้จี้; พิถีพิถันเกินไป เช่น ซื้อของเลือกแล้วเลือกอีกจู้จี้มาก. ๒ ดู จี่ ๒ .
• จี     ว. ตูม เช่น สงวนมิ่งมาลยจาวจี แกล่กล้ำ. ( ทวาทศมาส ), พายัพว่า จี๋.
• จี้     ๑ น. เครื่องประดับมีรูปเหลี่ยม กลม หรือรี มักทำด้วยทองคำประดับเพชรพลอยเป็นต้น มีห่วงที่กรอบสำหรับห้อยคอ. ๒ ก.
• จัดจอง    (โบ) น. ทุ่น, แพ, เรือน้อย, สัดจอง ก็ว่า. (ข. สาต่ ว่า ลอย, จง ว่า ผูก).
• จัดจ้า    ว. สว่างมาก, มีแสงกล้า.
• จัดจ้าง    v. จ้างอย่างมีระเบียบแบบแผน (ใช้อย่างเป็นทางการ) ชื่อพ้อง: จ้าง ตัวอย่างการใช้: นักศึกษาภาคพิเศษจำเป็นต้องจ่ายค่าบำรุงการศึกษาในอัตราสูงกว่าภาคปกติ เพราะมหาวิทยาลัยต้องจัดจ้างอาจารย์พิ
• จัดจ้าน    ว. ปากกล้า, ปากจัด, เจ้าคารม.
• จืดจาง    ก. คลายลง, เหินห่าง, เช่น ความสัมพันธ์จืดจาง.
• จุดจบ    น. วาระสุดท้าย, ตอนสุดท้าย; ความตาย.
• สีจัดจ้าน    ฉูดฉาด สีฉูดฉาด
• พุดจีบ    พุด

• แค่ฉันพูดจู้จี้บ้าง