พูดมาก คือ

• v.
  อาการที่พูดไม่หยุดหรือพูดไร้สาระในเรื่องนั้น
  , ชื่อพ้อง: จ้อ, พูดพร่ำ, พูดพล่าม, พูดเป็นต่อยหอย, พูดน้ำไหลไฟดับ
  ตัวอย่างการใช้: เขาพูดมากเกินไปจนพวกเราทุกคนเริ่มรู้สึกหมั่นไส้ขึ้นมา

• พู     ๑ น. เรียกสิ่งที่มีลักษณะนูนออกมา เช่น พูทุเรียน. ๒ น. ถั่วพู. ( ดู ถั่วพู ).
• พูด     ก. เปล่งเสียงออกเป็นถ้อยคำ, พูดจา ก็ว่า.
• ดม     ก. ใช้จมูกสูดกลิ่น, สูดเอากลิ่น, บางทีใช้เข้าคู่กับคำ ดอม เป็น ดมดอม หรือ ดอมดม.
• มา     ๑ น. พระจันทร์. ( ป. ; ส. มาสฺ). ๒ ก. เคลื่อนออกจากที่เข้าหาตัวผู้พูด เช่น มานี่ มาหาฉันหน่อย, ตรงกันข้ามกับ ไป. ว.
• มาก     ว. หลาย, ตรงกันข้ามกับ น้อย, เช่น คนมาก น้ำมาก กินมาก.
• ที่พูดมาก    พูดพล่อย พูดไม่ยั้งปาก
• คนที่พูดมาก    ช่างตัดผม ช่างโกนหนวดเครา
• พูดมากถึง    พูดพร่ําเพ้อถึง
• พัดมาจากทะเล    มาจากทะเล
• พืชที่ให้เมล็ดมาก    ผู้หว่านพืช เครื่องมือคว้านเมล็ดออก เครื่องหว่านเมล็ด เครื่องแกะเมล็ด ผู้หว่านเมล็ด
• อย่างไม่พูดมาก    อย่างสงบปากคํา
• คิดมาก    ก. คิดเกินกว่าเหตุ, รู้สึกสะเทือนใจง่าย.
• ซีดมาก    ซีดเผือด
• มืดมาก    มืดมิด มืดสนิท
• รัดมาก    หนังตึง

• เพราะฉะนั้นก็ไม่ต้องพูดมากเวลาอยู่ในห้องพักครู
• ฉันพูดมากเกินไปแล้วใช่ไหม ไม่ ใช่ เธอพูดเยอะเกิน
• คิมจองกุ๊กเป็นคนพูดมากตั้งแต่เมื่อไหร่กันเนี๊ย ?
• ตอนแรกๆก็คิดว่าเธอเพี้ยนนะ คือเธอพูดมากกว่าปกติ
• มันพูดถึงผู้หญิงของนาย ใช้คำพูดมากกว่าคำหยาบคาย
• ผมจะพูดสั้นๆ ไม่มีประโยชน์ ที่ต้องพูดมากมายอะไร
• เอ๊ะ อย่าพูดมากน่า นี่มันหมายความว่ายังไงกันล่ะ
• โอเค ผมขอโทษที่พูดมากไป แต่ถ้าผมไม่ได้ยินจากคุณ
• ฟังนะ ผมไม่มีเวลาพูดมาก ผมอยากให้คุณขับรถน้ำมัน
• พูดมากเกินไปแล้ว ไปเถอะ ไปให้พ้น หาอะไรสนุก ๆ ทำซะ