พูดสองนัย คือ

• พูดกํากวมให้เข้าใจผิด
  พูดหลบหลีก
  ต่อรอง
  ทำเล่น ๆ
  พูดกลับกลอก
  พูดปัดภาระ
  พูดอ้อมค้อม
  พูดเล่น ๆ
  โกหก

• พู     ๑ น. เรียกสิ่งที่มีลักษณะนูนออกมา เช่น พูทุเรียน. ๒ น. ถั่วพู. ( ดู ถั่วพู ).
• พูด     ก. เปล่งเสียงออกเป็นถ้อยคำ, พูดจา ก็ว่า.
• สอ     ๑ ว. ขาว เช่น ดินสอพอง. ( เทียบ เขมร ส ว่า ขาว). ๒ ว. ประดังกัน เช่น วิ่งสอกันมารับหน้า, หลั่งออกมาออ ในคำว่า น้ำลายสอ. ๓ น. คอ. ( ข.
• สอง     น. จำนวนหนึ่งบวกหนึ่ง; เดือน ๒ ทางจันทรคติ เรียกว่า เดือนยี่ ตกในราวเดือนมกราคม.
• อง     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
• นัย     ไน, ไนยะ น. ข้อสำคัญ เช่น นัยแห่งเรื่องนี้; ความ, ความหมาย, เช่น หลายนัย; แนว, ทาง, เช่น ตีความได้หลายนัย; แง่ เช่น อีกนัยหนึ่ง. ( ป. นย).
• มีสองนัย    กำกวม มีเล่ห์นัย
• พูดสอด    v. พูดแทรกขึ้นมากลางคันในระหว่างที่คนอื่นกำลังพูดอยู่ , , , ชื่อพ้อง: พูดแทรก ตัวอย่างการใช้: เขาพูดสอดขึ้นมาทันทีเพราะกลัวจะถูกใส่ร้าย
• คนที่ใช้คำสองนัย    คนที่ใช้คำคล้ายกันที่มีความหมายต่างกัน
• คําที่พูดสองแง่สองง่าม    คําที่มีความหมายสองนัย
• พิมพ์สอดสี    ก. พิมพ์ให้เป็นสีตั้งแต่ ๒ สีขึ้นไป.
• สอดส่อง    ก. ตรวจดูทั่ว ๆ ไป, เอาใจใส่ดูแล, เช่น รัฐบาลที่ดีจะต้องสอดส่องดูแลทุกข์สุขของราษฎร.
• เจ็ดสิบสอง    72 ๗๒
• พูดสอดขึ้น    ดำเนินกิจการโดยไม่มีใบอนุญาต ยุ่งเรื่องของคนอื่น รุกล้ำไปในบริเวณที่หวงห้ามโดยไม่มีใบอนุญาต
• พูดสอดขึ้นมา    พูดแทรก อุทาน

• ไม่ตั้งใจจะพูดสองนัย