พูดหรือเขียนถึงอดีต คือ

• รําลึกถึงอดีต
  หวนนึกถึงอดีต

• พู     ๑ น. เรียกสิ่งที่มีลักษณะนูนออกมา เช่น พูทุเรียน. ๒ น. ถั่วพู. ( ดู ถั่วพู ).
• พูด     ก. เปล่งเสียงออกเป็นถ้อยคำ, พูดจา ก็ว่า.
• หรือ     สัน. คำบอกความให้เลือกเอาอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น จะเอาเงินหรือทอง; คำประกอบกับประโยคคำถาม เช่น ไปหรือ.
• เข     ๑ ว. เหล่น้อย (ใช้แก่ตา). ๒ ดู แกแล .
• เขียน     ก. ขีดให้เป็นตัวหนังสือหรือเลข, ขีดให้เป็นเส้นหรือรูปต่าง ๆ, วาด, แต่งหนังสือ.
• เขียนถึง     เขียนจ่าหน้าซองถึง จ่าหน้าซองถึง ส่งจดหมาย อ้างถึง เอ่ยถึง
• ถึง     ก. บรรลุจุดหมาย เช่น เมื่อไรจะถึง; รับนับถือ, ยึดถือ, เช่น ถึงพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ เป็นที่พึ่งที่ระลึก; โดยปริยายหมายความว่า เท่าทัน,
• งอ     ว. ลักษณะที่มีส่วนปลายหักโค้งเข้าหาตัวมันเองเช่นรูปอย่างขอ; เรียกหน้าซึ่งมีสีหน้าแสดงอาการโกรธ ไม่พอใจ หรือไม่ได้อย่างใจเป็นต้นว่า หน้างอ. ก.
• งอด     น. ชื่องูจำพวกงูปี่แก้วในวงศ์ Colubridae ขนาดเล็กประมาณเท่าดินสอดำ ส่วนใหญ่ลำตัวสีเทา ท้องเป็นจุดสีแดงและดำ ไม่มีพิษ ในประเทศไทยมีหลายชนิด เช่น
• อด     ก. กลั้น เช่น เหลืออด, งดเว้น เช่น อดฝิ่น อดอาหาร; ไม่ได้, ไม่สมหวัง, เช่น อดรับรางวัล อดดู; ไม่มีอะไรกิน เช่น อดอยู่ทั้งวัน. ว. ทน เช่น
• อดีต     อะดีด, อะดีดตะ- ว. ล่วงแล้ว. น. เวลาที่ล่วงแล้ว. ( ป. , ส. อตีต).
• ดี     ๑ น. อวัยวะภายในของคนและสัตว์ที่บรรจุน้ำข้นสีเขียว มีรสขม ซึ่งออกจากตับ สำหรับช่วยย่อยอาหาร, เรียกน้ำข้นสีเขียว มีรสขม ออกจากตับ
• พูดหรือเขียนล้อเล่น    ประทัด พูดหรือเขียนเยาะเย้ย เคลื่อนที่อย่างรวดเร็วและไม่สม่ำเสมอ
• พูดหรือเขียนยืดยาว    ยืดยาวจนน่าเบื่อ
• พูดหรือเขียนเรื่องล้อเลียน    พูดหรือเขียนเรื่องประชดประชัน พูดหรือเขียนเรื่องเยาะเย้ย