พูดหัว คือ

• v.
  พูดหัวเราะต่อกระซิก
  ตัวอย่างการใช้: ยายชอบพูดหัวกับเด็กๆ ที่บ้านทุกคน จนหลานๆ ติดกันแจ

• พู     ๑ น. เรียกสิ่งที่มีลักษณะนูนออกมา เช่น พูทุเรียน. ๒ น. ถั่วพู. ( ดู ถั่วพู ).
• พูด     ก. เปล่งเสียงออกเป็นถ้อยคำ, พูดจา ก็ว่า.
• หัว     ๑ น. ส่วนบนสุดของร่างกายของคนหรือสัตว์; ส่วนของพืชพันธุ์บางอย่างตอนที่อยู่ใต้ดิน เช่น หัวหอม หัวผักกาด, ส่วนที่อยู่ใต้ดินของพืชบางชนิด
• พืดหิน    แก่ง โขดหิน
• พูดหอบ    อ้าปากหายใจ
• กดหัว    (ปาก) ก. ทำให้หือไม่ขึ้น.
• ตัดหัว    v. การประหารชีวิตในสมัยโบราณ , ชื่อพ้อง: ตัดศรีษะ ตัวอย่างการใช้: บทลงโทษผู้กระทำผิดในสมัยก่อนเพชฌฆาตจะตัดหัวผู้กระทำผิด
• ปวดหัว    ปวดศรีษะ กลุ้มใจ กังวลใจ ปั่นป่วน วุ่นวายใจ ปวดกบาล ปวดกะโหลก ปวดศีรษะ เก๊กซิม
• พาดหัว    1) v. เก็บความสำคัญของข่าวหรือเรื่อง นำมาตีพิมพ์เป็นหัวเรื่องเพื่อให้เกิดความสนใจ ชื่อพ้อง: จั่วหัว, พาดหัวข่าว ตัวอย่างการใช้: หนังสือพิมพ์พาดหัวตัวโตแฉรัฐมนตรีที่โกงกินบ้านเมือง 2) n.
• ฟาดหัว    (ปาก) ก. ให้เพื่อตัดความรำคาญเป็นต้น, ให้เพราะดูถูก, เช่น เอาเงินฟาดหัวไป.
• มิดหัว    ว. อาการที่หัวจมหายลงไปในน้ำ เช่น ดำน้ำจนมิดหัว.
• มุดหัว    (ปาก) ก. หลบ, ซ่อน, เช่น ไปมุดหัวอยู่ที่ไหน.
• หดหัว    ก. ชักหัวกลับ, โดยปริยายหมายความว่า กลัวหรือหลบไม่ยอมโผล่หน้าออกไป เช่น มัวหดหัวอยู่แต่ในบ้าน.
• เฉดหัว    ขับไล่ ขับไล่ไสส่ง
• เปิดหัว    ๑ น. ชื่อเรือยกพลขึ้นบกซึ่งทางด้านหัวเปิดได้ เรียกว่า เรือเปิดหัว. ๒ ก. เปิดสมอง.

• สามารถใช้คำภาษาจีนเพื่อพูดหัวข้อง่ายๆเกี่ยวกับกีฬา
• ข้าเข้าใจสิ่งที่ท่านพูดหัวหน้าซอก
• ฉันจะพูดหัวข้อ น่าสนใจ