พูดไม่คล่อง คือ

• กระเด็น
  เกิดเสียงสาดกระเด็น

• พู     ๑ น. เรียกสิ่งที่มีลักษณะนูนออกมา เช่น พูทุเรียน. ๒ น. ถั่วพู. ( ดู ถั่วพู ).
• พูด     ก. เปล่งเสียงออกเป็นถ้อยคำ, พูดจา ก็ว่า.
• ไม่     ว. มิ, คำปฏิเสธความหมายของคำที่อยู่ถัดไป เช่น ไม่กิน ไม่ดี, ถ้าอยู่ท้ายคำ ต้องมีคำ หา อยู่หน้า เช่น หากินไม่.
• ไม่คล่อง     งุ่มง่าม เงอะงะ ไม่ชํานาญในการใช้ ซึ่งทำเสียอย่างลวก ไม่เชี่ยวชาญ ไม่ชํานาญ ไม่สะดวก ไม่เหมาะมือ
• คล     คน ( แบบ ) น. คอ เช่น เหลือกตาเมียงเอียงคล. ( ม. คำหลวง กุมาร). ( ป. , ส. ).
• คล่อง     คฺล่อง ว. สะดวก เช่น หายใจได้คล่องขึ้น, ว่องไว เช่น เด็กคนนี้ใช้คล่อง, ไม่ฝืด เช่น คล่องคอ, ไม่ติดขัด เช่น พูดคล่อง.
• ล่อ     ๑ น. สัตว์พันทางที่เกิดจากการผสมระหว่างลากับม้า ใช้เป็นสัตว์ต่าง. ๒ ก. ใช้สิ่งใดสิ่งหนึ่งเป็นอุบายชักนำ เช่น เอาน้ำตาลล่อมด เอาเหยื่อล่อปลา;
• ล่อง     น. ช่องตามพื้นที่ทำไว้สำหรับให้สิ่งของลอดลงได้. ก. ลงมาตามน้ำ เช่น ล่องเรือ ล่องแพ, ไปตามลม เช่น ล่องลม; โดยปริยายหมายความว่า ด้นดั้นไป เช่น
• อง     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
• พูดไม่รู้เรื่อง    พูดเหลวใหล พูดไม่ได้ศัพท์ พูดเรื่อยเจื้อย พูดไร้จุดหมาย พูดพร่ํา พูดไม่หยุด ไม่มีเหตุผล ทําตัวเหลวไหล พร่ําพูด
• พูดไม่ได้    wordlessly adv ติดต่อกันด้วยวิธีอื่นที่ไม่ใช่การพูดหรือถ้อยคำ พูดไม่ออก ใบ้ ไม่พูด ไม่ริปาก ไม่ออกเสียง ไม่แก้ตัว พิการ
• ไม่พูดไม่จา    เงียบ เงียบขรึม ขรึม เงียบเฉย มีอารมณ์บูดบึ้ง มืดสลัว เคือง บึ้งตึง บูดบึ้ง นิ่ง
• พูดไม่จริง    พูดเท็จ โกหก พูดโกหก พูดปด โป้ปด โป้ปดมดเท็จ
• พูดไม่ชัด    พูดพึมพํา พูดอู้อี้ พูดอ้อแอ้ พูดไม่เป็นภาษา พูดจ้อ
• พูดไม่ถูก    v. ไม่รู้ว่าจะพูดออกไปอย่างไรดี ชื่อพ้อง: พูดไม่ออก ตัวอย่างการใช้: ฉันพูดไม่ถูกว่าตอนนี้ฉันกำลังรู้สึกอย่างไร