พ่อค้าของชำ คือ

• n.
  ผู้ที่ขายของแห้งต่างๆ ที่ใช้เป็นอาหาร ชื่อพ้อง: คนขายของชำ
  ตัวอย่างการใช้: บิดาของเขาเป็นพ่อค้าของชำ มีร้านขายของชำอยู่ที่อยุธยา
  clf.: คน

• พ่อ     น. ชายผู้ให้กำเนิดแก่ลูก; คำที่ลูกเรียกชายผู้ให้กำเนิดหรือเลี้ยงดูตน; คำที่ผู้ใหญ่เรียกผู้ชายที่มีอายุน้อยกว่าด้วยความสนิทสนมหรือรักใคร่เป็นต้นว่า
• พ่อค้า     n. ผู้ชายที่ทำการค้าขาย , ชื่อพ้อง: คนค้าขาย, ผู้จำหน่าย, คนขาย, ผู้ขาย ตัวอย่างการใช้:
• ค้า     ๑ ก. ซื้อขายสินค้าหรือบริการ. ๒ ( โบ ) ก. ออกแสดง เช่น บค้าอาตม์ออกรงค์. ( ตะเลงพ่าย ), มีมือถือดาบกล้าอวดค้าค้าคำราม. ( ม. คำหลวง
• ขอ     ๑ น. ไม้หรือเหล็กที่งอ ๆ สำหรับชัก เกี่ยว แขวน หรือสับ, ตะขอ หรือ ตาขอ ก็เรียก. ๒ ก. พูดให้เขาให้สิ่งที่ต้องการ, วิงวอน. ๓ น.
• ของ     น. สิ่งต่าง ๆ. บ. แห่ง (ใช้สำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ครอบครอง).
• ของชำ     น. ของแห้งต่าง ๆ ที่ใช้เป็นอาหาร เช่น พริก กะปิ หอม กระเทียม.
• อง     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
• ชำ     ๑ น. ชื่อร้านหรือเรือขายของแห้งต่าง ๆ ที่เป็นอาหารเป็นต้น เรียกว่า ร้านชำ หรือ เรือชำ. ๒ ก. เอากิ่งไม้ที่ตัดหรือตอนมาปักไว้ที่ที่ดินแฉะ ๆ
• พ่อค้าขายของชำ    พ่อค้าเทียนไข
• พ่อค้าของชํา    คนขายของชํา
• ของชำร่วย    น. ของตอบแทนผู้มาช่วยงานเช่นงานแต่งงานและงานศพ.
• ร้านของชำ    โรงเก็บของโกดัง
• ร้านของชำร่วย    ร้านกิฟต์ชอป
• ร้านขายของชำ    ของชำ ซูเปอร์มาเก็ต
• เด็กส่งของร้านขายของชำ    เด็กส่งของร้านชำ