พ่อค้าหน้าเลือด คือ

• พ่อค้าที่ค้ากําไรเกินควร
  ผู้เอากำไรเกินควร

• พ่อ     น. ชายผู้ให้กำเนิดแก่ลูก; คำที่ลูกเรียกชายผู้ให้กำเนิดหรือเลี้ยงดูตน; คำที่ผู้ใหญ่เรียกผู้ชายที่มีอายุน้อยกว่าด้วยความสนิทสนมหรือรักใคร่เป็นต้นว่า
• พ่อค้า     n. ผู้ชายที่ทำการค้าขาย , ชื่อพ้อง: คนค้าขาย, ผู้จำหน่าย, คนขาย, ผู้ขาย ตัวอย่างการใช้:
• ค้า     ๑ ก. ซื้อขายสินค้าหรือบริการ. ๒ ( โบ ) ก. ออกแสดง เช่น บค้าอาตม์ออกรงค์. ( ตะเลงพ่าย ), มีมือถือดาบกล้าอวดค้าค้าคำราม. ( ม. คำหลวง
• หน     น. ทาง, ทิศ, เช่น หนเหนือ หนใต้; ครั้ง, คราว, เช่น กี่หน; ที่, สถานที่, เช่น ถึงยามค่ำน้ำค้างลงพร่างพร้อย น้องจะลอยลมบนไปหนใด. (นิราศอิเหนา),
• หน้า     น. ส่วนของศีรษะตั้งแต่หน้าผากลงมาจดคาง; ซีกของกายที่ตรงข้ามกับหลัง,
• หน้าเลือด     ว. ชอบแสวงหาประโยชน์โดยวิธีบังคับให้จำยอมเพราะเห็นแก่ตัว เช่น เขาเป็นเจ้าหนี้หน้าเลือด, หน้าโลหิต ก็ว่า.
• น้า     น. น้องของแม่, เรียกผู้ที่มีวัยอ่อนกว่าแม่.
• เลือ     ( ถิ่น ) ว. บาง, ลาง.
• เลือด     น. ของเหลวปรกติมีสีแดง อยู่ในหลอดเลือดและหัวใจของคนและสัตว์ ประกอบด้วยน้ำเลือดและเม็ดเลือด ส่วนที่เป็นสีแดงเกิดจากสีในเม็ดเลือดแดง
• ลือ     ก. พูดกันทั่วไป แต่ยังไม่มีอะไรยืนยันได้แน่นอน เช่น เขาลือว่าจะเกิดเหตุที่ท่าน้ำ, (โบราณ ใช้ ฦๅ). ( ข. ).
• อด     ก. กลั้น เช่น เหลืออด, งดเว้น เช่น อดฝิ่น อดอาหาร; ไม่ได้, ไม่สมหวัง, เช่น อดรับรางวัล อดดู; ไม่มีอะไรกิน เช่น อดอยู่ทั้งวัน. ว. ทน เช่น
• เจ้าหนี้หน้าเลือด    เจ้าหนี้
• พ่อค้าขูดเลือด    ผู้ให้กู้ยืมเงินที่ขูดเลือด ผู้ให้กู้ยืมเงินที่มุ่งร้าย ผู้ให้ยืมเงินโดยคิดดอกเบี้ย
• พ่อค้าหนังสัตว์    กรรมกรฟอกหนัง ผู้ถลกหนัง ผู้ปอกเปลือก ผู้ไล่ต้อนปศุสัตว์
• พ่อค่าเร่    พ่อค้าเร่

• พวกพ่อค้าหน้าเลือด