ฟ้องตัวเอง คือ

• ก. แสดงความผิดของตนออกมาให้ผู้อื่นรู้โดยไม่ได้ตั้งใจ, แสดงความเท็จออกมาให้ปรากฏ.

• ฟ้อ     ๑ ว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างงูเห่าขู่. ๒ ว. เพริศพริ้ง, กระชุ่มกระชวย, สดชื่น, เช่น หนุ่มฟ้อ ยังฟ้ออยู่.
• ฟ้อง     ก. กล่าวหาหรือกล่าวโทษต่อผู้ใหญ่หรือต่อศาล เช่น ฟ้องครู ฟ้องศาล, แสดงให้รู้ เช่น มีหลักฐานฟ้องอยู่ในตัว; โดยปริยายหมายความว่า ขัดกัน, ไม่ตรงกัน,
• อง     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
• ตัว     ๑ น. รูป, ตน, ตนเอง, คำใช้เรียกแทนคน สัตว์ และสิ่งของบางอย่าง เช่น ตัวละคร ตัวหนังสือ; ลักษณนามใช้เรียกสัตว์และสิ่งของบางอย่าง เช่น ม้า ๕ ตัว
• ตัวเอง     1) pron. คำใช้เรียกแทน หมายถึงตัวของคนๆ นั้นเอง ชื่อพ้อง: ตนเอง คำตรงข้าม: ผู้อื่น, คนอื่น ตัวอย่างการใช้:
• เอ     ๑ ว. หนึ่ง; เปลี่ยว, เดี่ยว, เช่น เอองค์. ( ตัดมาจาก เอก). ๒ อ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความแปลกใจ สงสัย เป็นต้น.
• เอง     ว. คำเน้นแสดงว่าไม่ใช่ผู้อื่นหรือสิ่งอื่น เช่น ฉันเอง เป็นธรรมดาอยู่เอง; ตามลำพัง, เฉพาะตน, เช่น ไปกันเอง; แหละ, นี่แหละ, นั่นแหละ, เช่น
• ตั้งตัวเอง    สถาปนาตัว
• พึ่งตัวเอง    v. ทำอะไรด้วยตัวเอง ไม่ต้องขอความช่วยเหลือจากผู้อื่น คำตรงข้าม: พึ่งคนอื่น, พึ่งผู้อื่น ตัวอย่างการใช้: หากประชาชนสามารถพึ่งตนเองได้แล้ว ก็จะมีส่วนช่วยเหลือเสริมสร้างประเทศชาติในส่วนรว
• แต่งตั้งตัวเอง    ขนานนามตัวเอง ซึ่งตั้งตัวเป็น ตั้งฉายาให้ตัวเอง อ้างตัวเอง เรียกขานตัวเอง
• คำนึงถึงตัวเอง    ถือเอาตัวเองเป็นศูนย์กลาง มุ่งแต่ตัวเอง เชิงอัตรา เห็นแก่ตัว
• สร้างตัวเอง    v. ทำมาหาเลี้ยงชีพด้วยลำแข้งของตนจนได้ดี ชื่อพ้อง: สร้างตัว, ก่อร่างสร้างตัว ตัวอย่างการใช้: เถ้าแก่สร้างตัวเองด้วยสองมือจนร่ำรวยมาได้ขนาดนี้
• หลงตัวเอง    v. ถือมั่นว่าตัวเองวิเศษกว่าคนอื่นจนหลงใหลว่าไม่มีใครเทียบ , , ตัวอย่างการใช้: คนเราบางครั้งมักจะหลงตัวเอง
• อ้างตัวเอง    ขนานนามตัวเอง ซึ่งตั้งตัวเป็น ตั้งฉายาให้ตัวเอง เรียกขานตัวเอง แต่งตั้งตัวเอง
• เลี้ยงตัวเอง    ยังชีพด้วยตนเอง

• ช่วยชีวิตคนที่ยื่นฟ้องตัวเอง