ฟ้าหลัว คือ

• น. อากาศมัวเนื่องจากในอากาศขณะนั้นมีอนุภาคที่มองไม่เห็น เช่น เกลือจากทะเล ควันไฟ ฝุ่นละอองปะปนอยู่เป็นจำนวนมาก.

• ฟ้า     น. ส่วนเบื้องบนที่มองเห็นครอบแผ่นดินอยู่ เช่น ดาวเต็มฟ้า, อากาศ เช่น ฟ้าครึ้ม ยิงปืนขึ้นฟ้า; สวรรค์ เช่น นางฟ้า ฟ้าดินเป็นพยาน; ( กลอน ) เจ้าฟ้า.
• หลัว     ๑ หฺลัว pic074.jpg ( หลัว ) น. ภาชนะสานรูปคล้ายทรงกระบอก ก้นสอบปากผาย มีหูที่ขอบปาก ๒ ข้าง. ๒ หฺลัว ว. มัว, ไม่แจ่ม, ไม่กระจ่าง,
• หลังสู้ฟ้าหน้าสู้ดิน    (สำ) ว. ที่ต้องตรากตรำทำงานหนัก มักหมายถึง ชาวไร่ชาวนา ซึ่งในเวลาทำไร่ทำนาหลังต้องสู้กับแดด และหน้าต้องก้มลงดิน.
• หลังคาหน้าจั่ว    หน้าจั่ว
• เหล้าคาห์ลัว    คาลัวร์ เหล้ากาแฟ
• ฟันหลอ    น. ฟันที่มีช่องว่างระหว่างฟันซึ่งเกิดจากฟันหลุด กร่อน หรือหักจนถึงโคนฟัน เป็นต้น.
• ฟักตัว    ก. ก่อให้เกิดให้เป็นขึ้นอย่างแพร่หลาย.
• ฟักแม้ว    ซายองเต้ sechium edule
• ฟื้นตัว    ก. กลับมีฐานะดีขึ้น.
• มีฟ้ามัว    คล้ายหมอก มีหมอกลง
• วีคลิฟ    จอห์น วีคลิฟ
• วูล์ฟ    ฟรีดริช ออกัสต์ วูล์ฟ ฮิวโก้ วูล์ฟ
• ฟีเวอร์ฟิว    chrysanthemum parthenium tanacetum parthenium
• ฟักเหลือง    น. ชื่อไม้เถาชนิด Cucurbita moschata (Duchesne) Poir. ในวงศ์ Cucurbitaceae ผลแป้นเป็นพูโดยรอบ เนื้อในสีเหลือง กินได้ เมล็ดใช้ทำยาได้.
• หลุมกอล์ฟ    หลุม