ภมุกะ คือ

• พะ-
  น. คิ้ว. (ป.; ส. ภฺรู).

• ภมุ     พะ- น. คิ้ว. ( ป. ; ส. ภฺรู).
• มุ     ก. ตั้งใจเอาจริงเอาจัง เช่น มุดูหนังสือ มุสู้ มุจะเอาชนะให้ได้, มักใช้เข้าคู่กับคำ มานะ เป็น มุมานะ เช่น เขามุมานะทำงาน.
• มุก     น. ชื่อหอยทะเลกาบคู่ในสกุล Pinctada วงศ์ Pteriidae อาศัยอยู่ตามแนวปะการัง ให้ไข่มุกและมุกซีก เปลือกใช้ทำเป็นเครื่องประดับได้.
• กะ     พยางค์หน้าอันใช้เป็น กระ- ได้, แต่มีบางคำซึ่งต้องการพยางค์นี้เพื่อสละสลวยหรือเน้นคำให้เด่นขึ้น เช่น เกริก เป็น กะเกริก, หรือเกิดเป็นพยางค์หน้าขึ้น
• ภมร    พะมอน น. แมลงผึ้ง, แมลงภู่, ใช้ว่า ภุมระ ก็มี; เครื่องกลึง. ก. หมุน. (ป.; ส. ภฺรมร).
• ภมรี    พะมะรี น. ผึ้ง, ผึ้งตัวเมีย, ผึ้งทั่วไป, ใช้ว่า ภุมรี ก็ได้. (ป.).
• ภมุกา    พะ- น. คิ้ว. (ป.; ส. ภฺรู).
• ภมการ    พะมะกาน น. ช่างกลึง. (ป.).
• ภมริน    พะมะริน น. ผึ้งทั่วไป, ใช้ว่า ภุมริน ก็ได้.
• ศุภมัสดุ    -มัดสะดุ น. ขอความดีความงามจงมี, เป็นคำใช้ขึ้นต้นลงท้ายในประกาศที่เป็นแบบหรือข้อความที่สำคัญ เช่น ประกาศพระบรมราชโองการ.
• ศุภมาส    น. วันคืนเดือนปี. (ส. ศุภมาส ว่า เดือนดีงาม).
• ครรภมล    คับพะมน น. รก. (ประกาศ ร. ๔), (ราชา) พระครรภมล.
• นภมณฑล    นบพะมนทน น. ท้องฟ้า. (ส. นโภมณฺฑล).
• ศุภมงคล    มงคล ฤกษ์ดี
• โลภมาก    1) adj. ที่อยากได้ไม่รู้จักพอ ตัวอย่างการใช้: สำหรับคนที่โลภมาก เงินเท่านี้ถือว่านิดหน่อยเท่านั้น 2) v. อยากได้ไม่รู้จักพอ , ชื่อพ้อง: โลภโมโทสัน ตัวอย่างการใช้: เขายังอดโล