ภังคะ คือ

• -คะ-
  น. การแตก, การทำลาย; ความยับเยินล่มจม. (ป., ส.); ผ้าชนิดหนึ่งทอด้วยของหลายสิ่งเช่นผ้าด้ายแกมไหม.

• ภังค     -คะ- น. การแตก, การทำลาย; ความยับเยินล่มจม. ( ป. , ส. ); ผ้าชนิดหนึ่งทอด้วยของหลายสิ่งเช่นผ้าด้ายแกมไหม.
• คะ     ๑ คำกร่อนของคำหน้าซึ่งซ้ำกับคำหลังในคำที่มี ค เป็นพยัญชนะต้นในบทกลอน เช่น ครื้นครื้น กร่อนเป็น คะครื้น โครมโครม กร่อนเป็น คะโครม
• ภุชคะ    พุชะคะ, พุชง, พุชงคะมะ น. งู, นาค. (ป., ส.).
• ภังค-    -คะ- น. การแตก, การทำลาย; ความยับเยินล่มจม. (ป., ส.); ผ้าชนิดหนึ่งทอด้วยของหลายสิ่งเช่นผ้าด้ายแกมไหม.
• ภังคี    น. ต้นไม้ชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).
• มาตังคะ    -ตังคะ น. มาตงค์, ช้าง. (ป.).
• ภัยสังคม    n. สิ่งที่อันตรายที่เกิดขึ้นจากจิตใจหรือการกระทำที่มุ่งร้ายของผู้คนในสังคมด้วยกันเอง ตัวอย่างการใช้: เกิดเป็นผู้หญิงต้องระวังภัยสังคมที่มีอยู่รอบตัวตลอดเวลา
• ภิงคาร    น. หม้อน้ำ, เต้าน้ำ. (ป.; ส. ภฺฤงฺคาร).
• ภุชงค์    พุชะคะ, พุชง, พุชงคะมะ น. งู, นาค. (ป., ส.).
• ยติภังค์    น. โทษของฉันท์อย่างหนึ่ง คือ คำไม่หมดตรงที่กำหนดไว้ตามข้อบังคับ แต่เลยไปวรรคหลัง เช่น ปางเมื่อพระองค์ปรมพุท- ธวิสุทธศาสดา; เครื่องหมายขีดสั้น - ใช้เป็นเครื่องหมายให้รู้ว่าพยางค์หน้ากับพยางค์หลังนั้น
• ยัติภังค์    ยัดติ- ดู ยติภังค์.
• วิภังค์    น. การจำแนก, การแบ่ง; ชื่อคัมภีร์ที่ ๒ แห่งพระอภิธรรมปิฎก. (ป., ส.).
• อึงคะนึง    ว. เอะอะ, อื้ออึง.
• ภุชงคมะ    พุชะคะ, พุชง, พุชงคะมะ น. งู, นาค. (ป., ส.).
• ช่วงคะแนน    อันตรภาค