ภาษามาตรฐาน คือ

• ภาษาทางการ
  ภาษาแบบแผน

• ภา     น. แสงสว่าง, รัศมี. ( ป. , ส. ).
• ภาษ     พาด ก. พูด, กล่าว, บอก. ( ส. ; ป. ภาส).
• ภาษา     น. ถ้อยคำที่ใช้พูดหรือเขียนเพื่อสื่อความของชนกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง เช่น ภาษาไทย ภาษาจีน หรือเพื่อสื่อความเฉพาะวงการ เช่น ภาษาราชการ ภาษากฎหมาย
• มา     ๑ น. พระจันทร์. ( ป. ; ส. มาสฺ). ๒ ก. เคลื่อนออกจากที่เข้าหาตัวผู้พูด เช่น มานี่ มาหาฉันหน่อย, ตรงกันข้ามกับ ไป. ว.
• มาตร     ๑ มาด, มาดตฺระ- น. เครื่องสำหรับวัดขนาด จำนวน เวลา และมุม เช่น มาตรน้ำ มาตรไฟฟ้า, มิเตอร์ ก็ว่า. ( ส. มาตฺร; ป. มตฺต). ๒ มาด ว.
• มาตรฐาน     มาดตฺระ- น. สิ่งที่ถือเอาเป็นเกณฑ์ที่รับรองกันทั่วไป เช่น เวลามาตรฐานกรีนิช, สิ่งที่ถือเอาเป็นเกณฑ์สำหรับเทียบกำหนด ทั้งในด้านปริมาณและคุณภาพ
• ตร     หล่อ
• ฐาน     ๑ ถาน น. ที่ตั้ง เช่น ฐานทัพ ฝีตั้งฐาน, ที่รองรับ เช่น ฐานพระพุทธรูป. ( ป. ). ๒ ถาน, ถานะ- น. ตำแหน่งหน้าที่; หลักฐาน,
• ไม่ใช่ภาษามาตรฐาน    ต่ำกว่ามาตรฐาน ต่ำกว่าระดับปกติ ไม่ถึงขนาด
• ตามมาตรฐาน    ได้มาตรฐาน
• ต่ำกว่ามาตรฐาน    ต่ำกว่าระดับปกติ ไม่ถึงขนาด ไม่ใช่ภาษามาตรฐาน
• ต่ํากว่ามาตรฐาน    ีไม่เป็นที่ยอมรับบ ด้อยกว่า รองลงมา หย่อนกว่า ต่ํากว่าระดับปกติ
• นาฬิกามาตรฐาน    คนควบคุม ตัวปรับ เครื่องควบคุม เครื่องปรับ
• เข้ามาตรฐาน    ตรงเกณฑ์ เข้าเกณฑ์
• เวลามาตรฐาน    เวลาท้องถิ่น

• ภาษามาตรฐานที่ใช้ในการแสดง
• ภาษามาตรฐาน ผู้หญิงน่ากลัว