ภาษาอาเคียน คือ

• ภาษาอาคีอัน

• ภา     น. แสงสว่าง, รัศมี. ( ป. , ส. ).
• ภาษ     พาด ก. พูด, กล่าว, บอก. ( ส. ; ป. ภาส).
• ภาษา     น. ถ้อยคำที่ใช้พูดหรือเขียนเพื่อสื่อความของชนกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง เช่น ภาษาไทย ภาษาจีน หรือเพื่อสื่อความเฉพาะวงการ เช่น ภาษาราชการ ภาษากฎหมาย
• อา     ๑ น. น้องของพ่อ, ( โบ ) เขียนเป็น อาว์ ก็มี. (อีสาน อา ว่า น้องสาวของพ่อ, อาว ว่า น้องชายของพ่อ). ๒ ( กลอน ) ว.
• เค     โพแทสเซียม ตัวเค
• เคียน     ก. พัน, คาด, เช่น ผ้าขาวม้าเคียนพุง.
• ภาษาอัลบาเนียน    ภาษาแอลเบเนีย
• ภาษาอิราเนียน    ภาษาอิหร่าน
• ภาษาอาร์มีเนียน    ภาษาอาร์เมเนียน
• ภาษาอาร์เมเนียน    ภาษาอาร์มีเนียน
• ภาษาอาร์เมเนี่ยน    ภาษาอาร์เมเนีย
• [[ภาษาอาเซรี่]]    [[ภาษาอาเซอร์ไบจัน]]
• ภาษาอาเซรี่    ภาษาอาเซอร์ไบจัน
• ภาษาเขียน    n. ภาษาที่ใช้ในงานเขียนซึ่งเป็นทางการมากกว่าภาษาพูด ชื่อพ้อง: ภาษาทางการ, ภาษาสุภาพ ตัวอย่างการใช้: เขาใช้ภาษาเขียนมากเกินกว่าเหตุไปหลายครั้งทำให้เรื่องไม่มีสีสันเท่าไหร่ clf.: ภาษา
• ภาษาเยนิไซ    ภาษาเอนต์ซี ภาษาเอนต์ไซ ภาษาเอเนตส์