ภินทน คือ

• พินทะนะ-
  น. การแตก, การทำลาย. (ป.).

• ภิน     พินนะ- ว. แตกแล้ว, ทำลายแล้ว. ( ป. , ส. ภินฺน).
• ภินท     พินทะ- ก. แตก, ทำลาย. ( ป. , ส. ).
• นท     นด ( แบบ ) น. ผู้บันลือ, ผู้ร้อง, ผู้ลั่น; แม่น้ำ, ลำน้ำ, เช่น ชมพูนท (แปลว่า เกิดในแม่น้ำชมพูนที คือ ทองคำบริสุทธิ์). ( ป. , ส. ).
• ทน     ก. อดกลั้นได้, ทานอยู่ได้, เช่น ทนด่า ทนทุกข์ ทนหนาว, ไม่แตกหักหรือบุบสลายง่าย เช่น ของดีใช้ทน ไม้สักทนกว่าไม้ยาง. ว. แข็งแรง, มั่นคง, เช่น
• ภินทน-    พินทะนะ- น. การแตก, การทำลาย. (ป.).
• ภินทนาการ    น. อาการแตก. (ป.).
• ภินท-    พินทะ- ก. แตก, ทำลาย. (ป., ส.).
• ภินท์    พินทะ- ก. แตก, ทำลาย. (ป., ส.).
• ภูบดินทร์    น. พระเจ้าแผ่นดิน. (ส.).
• ภูมินทร์    น. พระเจ้าแผ่นดิน. (ส.).
• จันทนา    น. ชื่อไม้ต้นขนาดกลางชนิด Tarenna hoaensis Pit. ในวงศ์ Rubiaceae เนื้อไม้หอม, จันทน์ขาว ก็เรียก.
• จันทน์    น. ชื่อพรรณไม้บางชนิดที่มีเนื้อไม้ ดอก หรือผลหอม ใช้ทำยาและปรุงเครื่องหอม. (ป., ส.).
• จันทน์ผา    ดู จันทน์แดง.
• ฉันทนา    สาวโรงงาน
• ทนทาน    ว. มั่นคง, ไม่เสียหายง่าย.