มรณ์ คือ

• มอระนะ-, มะระนะ-, มอน, มอระนะ
  น. ความตาย, การตาย. (ป., ส.).
  ก. ตาย.

• มร     มะระ-, มอน- น. ความตาย. ( ป. ).
• มรณ     มอระนะ-, มะระนะ-, มอน, มอระนะ น. ความตาย, การตาย. ( ป. , ส. ). ก. ตาย.
• รณ     รน, รนนะ- น. เสียง, เสียงดัง; สงคราม. ก. รบ, รบศึก. ( ป. , ส. ).
• มรณ-    มอระนะ-, มะระนะ-, มอน, มอระนะ น. ความตาย, การตาย. (ป., ส.). ก. ตาย.
• มรณบัตร    มอระนะบัด (กฎ) น. หนังสือสำคัญที่นายทะเบียนผู้รับแจ้งแห่งท้องที่ที่มีคนตายออกให้เป็นหลักฐานแสดงรายการคนตายแก่ผู้แจ้ง.
• มรณภัย    มะระนะไพ, มอระนะไพ น. ความรู้สึกกลัวต่อความตาย, ภัยที่เป็นอันตรายถึงตาย. (ป.).
• มรณะ    มอระนะ-, มะระนะ-, มอน, มอระนะ น. ความตาย, การตาย. (ป., ส.). ก. ตาย.
• มรณันติก    มะระนันติกะ- ว. มีความตายเป็นที่สุด. (ป. มรณ + อนฺติก).
• มรณันติก-    มะระนันติกะ- ว. มีความตายเป็นที่สุด. (ป. มรณ + อนฺติก).
• มรณา    ตาย มรณะ ล่วงลับ วางวาย วายชนม์ สิ้นบุญ เสีย ชีวงคต ชีวิตักษัย ถึงกาลกิริยา ถึงแก่มรณภาพ ปลดปลง มรณภาพ ม้วย ม้วยมรณา ม้วยมรณ์ ลาโลก วายชีวา วายชีวาตม์ แตกดับ
• มรณภาพ    มอระนะพาบ น. ความตาย. ก. ตาย (ใช้แก่พระสงฆ์).
• มรณานต์    มะระนาน ว. จนกว่าจะตาย. (ส.).
• ม้วยมรณ์    ตาย ชีวงคต ชีวิตักษัย ถึงกาลกิริยา ถึงแก่มรณภาพ ปลดปลง มรณภาพ มรณะ มรณา ม้วย ม้วยมรณา ลาโลก วางวาย วายชนม์ วายชีวา วายชีวาตม์ แตกดับ ซี้ ล่วงลับ สวรรคต สิ้นชีพิตักษัย สิ้นบุญ สิ้นลม สิ้นใจ ถึงแก่กรร
• ตามรูปการณ์    ตามเหตุการณ์
• ถึงมรณภาพ    ก. ตาย (ใช้แก่พระภิกษุสามเณร หรือนักบวชในลัทธิศาสนาอื่น), มรณภาพ ก็ว่า, ใช้เต็มว่า ถึงแก่มรณภาพ.

• เธอกำลังอารมรณ์ไม่ดีอยู่ เธอออกไปเดินเล่นข้างนอก
• ตอนที่มีผู้หญิงอารมรณ์ร้อนเดินผ่านฉันเลยเสียหลัก
• เธอไม่ต้องพูดอะไรที่ทำให้อารมณ์เกิดอามรณ์ได้มั๊ย ?
• เธอไม่สามารถที่จะเหนี่ยวรั้งอารมรณ์ของเธอได้
• หลังจากที่ผมให้ยากับคุณแล้ว คุณก็พยายามสงบสติอารมรณ์ซะบ้าง
• จะทำให้ความต่อเนื่องของอามรณ์เปลี่ยน
• เขาทำให้ฉันรู้สึกอามรณ์ดีในเช้านี้
• ผมคิดว่าผมคงไม่ต้องบอกคุณหรอกนะ ว่าท่านนายกฯอารมรณ์เสียขนาดไหน
• พี่ยอมให้เขาจับ ยอมเขาผลาญชีวีมรณ์
• ตานี่ไม่มีอามรณ์เลยหรือไง ?