มฤตกะ คือ
มะรึตะกะ
น. ผู้ตาย, ซากศพ. (ส. มฺฤตก; ป. มตก).
- มฤต มะริด, มะรึด ว. ตายแล้ว. ( ส. มฺฤต; ป. มต).
- ฤต รึด น. กฎ, วินัย, (เช่นในพระศาสนา); ธรรมเนียม, ความจริง, ความชอบธรรม. ( ส. ).
- ตก ก. กิริยาที่ลดลงสู่ระดับต่ำในอาการอย่างพลัดลง หล่นลง เช่น ตกบันได ตกต้นตาล เครื่องบินตก; ไหลลง, หยดลงมา, เช่น น้ำตก ฝนตก เหงื่อตก; ลดลง เช่น
- กะ พยางค์หน้าอันใช้เป็น กระ- ได้, แต่มีบางคำซึ่งต้องการพยางค์นี้เพื่อสละสลวยหรือเน้นคำให้เด่นขึ้น เช่น เกริก เป็น กะเกริก, หรือเกิดเป็นพยางค์หน้าขึ้น
- ตรีอมฤต -อะมะริด, -อะมะรึด น. ของไม่ตาย ๓ อย่าง คือ รากกล้วยตีบ รากกระดอม มะกอก.
- มฤตยู มะรึดตะยู น. ความตาย; ชื่อดาวเคราะห์ดวงที่ ๗ ในระบบสุริยะ มองไม่เห็นด้วยตาเปล่า อยู่ห่างดวงอาทิตย์ประมาณ ๒,๘๗๐ ล้านกิโลเมตร มีเส้นผ่าศูนย์กลาง ๕๐,๘๐๐ กิโลเมตร, ดาวยูเรนัส ก็เรียก. (ส. มฺฤตฺยู; ป. มจ
- สมฤติ สะมะรึติ น. ชื่อคัมภีร์ทางศาสนาพราหมณ์ซึ่งแต่งขึ้นภายหลังคัมภีร์พวกศรุติ เช่น คัมภีร์เวทางคศาสตร์ ศูตระ รามายณะ มหาภารตะ ปุราณะ ธรรมศาสตร์. (ส.).
- อมฤต อะมะริด, -รึด, -ริดตะ-, -รึดตะ- น. น้ำทิพย์ เรียกว่า น้ำอมฤต; เครื่องทิพย์. (ส.; ป. อมต).
- อมฤต- อะมะริด, -รึด, -ริดตะ-, -รึดตะ- น. น้ำทิพย์ เรียกว่า น้ำอมฤต; เครื่องทิพย์. (ส.; ป. อมต).
- อมฤตยู อะมะรึดตะ- น. ความไม่ตาย. (ส.).
- อำมฤต -มะริด, -มะรึด น. น้ำทิพย์ เรียกว่า น้ำอำมฤต; เครื่องทิพย์; แผลงมาจาก อมฤต. (ส. อมฺฤต; ป. อมต).
- อํามฤต อมฤต
- น้ำอมฤต สุรา เมรัย เหล้า น้ำจัณฑ์
- น้ําอมฤต น้ําทิพย์ น้ําศักดิ์สิทธิ์
- มฤตยูราช น. ยมราช, พญายม. (ส. มฺฤตฺยุราช; ป. มจฺจุราช).
มือถือ