มหาฤกษ์ คือ

• -เริก
  น. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง ใช้บรรเลงในเวลาได้ฤกษ์เปิดงานที่เป็นพิธีใหญ่ เช่น พิธีเปิดสถานที่ทำงานรัฐบาล พิธีเปิดทางคมนาคมที่สำคัญ ๆ, ปัจจุบันข้อบังคับกระทรวงกลาโหมกำหนดให้ดุริยางค์บรรเลงเพลงมหาฤกษ์รับและส่งประธานในพิธีการที่เป็นบุคคลอื่นนอกเหนือจากที่กล่าวไว้ในเพลงมหาชัย.

• มหา     ๑ ว. ใหญ่, ยิ่งใหญ่, มักใช้เป็นส่วนหน้าของสมาส บางทีก็ลดรูปเป็น มห เช่น มหรรณพ มหัทธนะ มหัศจรรย์. ๒ น.
• หา     ๑ ก. มุ่งพบ, พบ, เช่น ไปหาหมอ เพื่อนมาหา; เยี่ยม, เยี่ยมเยียน, เช่น เพิ่งทราบว่าครูกำลังป่วย ต้องไปหาท่านเสียหน่อย; ฟ้อง, กล่าวโทษ, เช่น
• ฤกษ์     ๑ เริก น. คราวหรือเวลาที่กำหนดหรือคาดว่าจะให้ผล เช่น ฤกษ์ดี ฤกษ์ร้าย, มักนิยมใช้ในทางดี เช่นหาฤกษ์แต่งงาน หาฤกษ์ยกเสาเอก. ( ส. ). ๒ เริก
• กษ     กระทรวงเกษตรและสหกรณ์
• หาฤกษ์หายาม    ดูฤกษ์ดูยาม
• ศิลาฤกษ์    น. แผ่นหินที่จารึกดวงชะตาของสถานที่ที่จะก่อสร้างแล้ววางตามฤกษ์.
• เสาฤกษ์    เสาเอก
• เอาฤกษ์    (ปาก) ก. ประเดิม เช่น สอนเอาฤกษ์.
• ราชาฤกษ์    (โหร) น. ชื่อฤกษ์กำเนิด ถือว่าเป็นมงคลสูง ให้เกียรติยศ ชื่อเสียง และผลดีทางการงานแก่ผู้เกิดหรือประกอบการงานในฤกษ์นี้ ทั้งจะทำให้ผู้เกิดหรือประกอบการงานในฤกษ์นี้เป็นที่นิยมชมชอบรักใคร่โปรดปรานของขุนน
• มหุดิฤกษ์    น. ฤกษ์ดี, ยามดี.
• เอาฤกษ์เอาชัย    ว. ที่มุ่งให้เกิดความสุขความเจริญหรือได้ชัยชนะฝ่ายตรงข้าม เช่น โห่เอาฤกษ์เอาชัย.
• (พฤกษ)    เป็นคำที่ใช้ในพฤกษศาสตร์
• ก่อฤกษ์    ก. ทำพิธีเริ่มก่อสร้าง เช่น วางอิฐวางหิน.
• พฤกษ    พฺรึกสะ-, พฺรึก น. ต้นไม้. (ส. วฺฤกฺษ; ป. รุกฺข).
• พฤกษ-    พฺรึกสะ-, พฺรึก น. ต้นไม้. (ส. วฺฤกฺษ; ป. รุกฺข).

• ศิลาอาถรรพณ์มหามนตรา อาจารย์โอม มหามนตรา เสาะแสวงหาวัตถุอาถรรพณ์ที่ประจุพลังในด้านการป้องกันคุณไสย์และบันดาลทรัพย์สิน โชคลาภมาปลุกเสกในค่ำคืนมหาราหู และมหาฤกษ์อีกมากมาย