มะมี่ คือ
- (กลอน) ก. มี่, อึงมี่, เอิกเกริก, แซ่, อึกทึก.
- มะ ๑ คำนำหน้าต้นไม้หรือผลไม้บางอย่าง กร่อนมาจากคำ “หมาก” โบราณแปลว่า ลูกไม้, ผลไม้. ๒ น. นาย (ใช้นำหน้าชื่อคน). ( ต. ).
- มี ว. รวย เช่น เขาเป็นคนมี ไม่ใช่คนจน, ไม่เปล่า, ไม่ว่าง, เช่น ในหม้อมีข้าว ในห้องน้ำมีคน. ก. ถือเป็นเจ้าของ, อยู่ในครอบครอง, เช่น มีเงิน มีลูก,
- มี่ ว. อึกทึก, เสียงแซ่.
- ี่ ที่ไม่ได้จํากัดหรือกําหนดล่วงหน้า โชคร้าย เงินสด ที่เปลี่ยนได้ง่าย
- ฝีมะม่วง น. ชื่อฝีที่โคนขาหนีบเกิดจากต่อมน้ำเหลืองได้รับการติดเชื้อกามโรคชนิด Lymphogranuloma venereum.
- มะมื่น ดู กระบก.
- มะมุด น. ชื่อไม้ต้นชนิด Mangifera foetida Lour. ในวงศ์ Anacardiaceae มีในภาคใต้ ต้นและใบคล้ายมะม่วง ผลดิบรสเปรี้ยวจัด สุกรสหวานอมเปรี้ยว, มุด ก็เรียก.
- มะม่วง ๑ น. ชื่อไม้ต้นในสกุล Mangifera วงศ์ Anacardiaceae มีหลายชนิดและหลายพันธุ์ เช่น อกร่อง พิมเสน ซึ่งเป็นชนิด M. indica L., กะล่อน หรือ ขี้ไต้ เป็นชนิด M. caloneura Kurz ใบอ่อนและผลใช้เป็นอาหาร. ๒ น. ช
- มะม่าว (กลอน) ก. เมื่อยล้า, อ่อนเพลีย. ว. เผือด, เศร้า.
- ต้นมะม่วง ผลมะม่วง มะม่วง ลูกมะม่วง
- ผลมะม่วง ต้นมะม่วง มะม่วง ลูกมะม่วง
- มะม่วงป่า ต้นมะม่วงป่า
- ลูกมะม่วง ต้นมะม่วง ผลมะม่วง มะม่วง
- กุกะมะเทิ่ง ว. ทะลึ่งตึงตัง.
- ต้นมะม่วงป่า มะม่วงป่า
มือถือ