มัดด้วยสายรัด คือ
"มัดด้วยสายรัด" อังกฤษ
- มัด ก. ผูกรัดเข้าด้วยกัน, ผูกรัดให้แน่น. น. ลักษณนามเรียกของบางอย่างที่ผูกรัดเข้าด้วยกัน เช่น ไต้มัดหนึ่ง ฟืน ๒ มัด.
- ด้วย ว. คำแสดงกริยารวมหรือเพิ่ม เช่น สวยด้วยดีด้วย, แสดงกริยาร่วมกันหรือในทำนองเดียวกัน เช่น กินด้วย, แสดงความขอร้อง เช่น ช่วยด้วย บอกด้วย. บ.
- สา ๑ น. หมา. ( ป. ; ส. ศฺวนฺ). ๒ ( ถิ่น-พายัพ ) น. ต้นกระสา. ( ดู กระสา ๓ ), ชื่อกระดาษที่ทำจากเปลือกต้นกระสา ใช้ทำร่มเป็นต้น เรียกว่า
- สาย ๑ น. เวลาระหว่างเช้ากับเที่ยงประมาณ ๙.๐๐ น. ถึง ๑๐.๐๐ น. เช่น พอสายก็ออกเดินทาง. ว. ช้ากว่าเวลาที่กำหนด, ล่าช้า, เช่น มาทำงานสาย,
- สายรัด waistcloths การโอบ สายรัดเอว สายเข็มขัด สายคาด สายหนัง สายหิ้ว แอก แถบ สายรัดอานม้า เชือกรัด
- รัด ก. โอบรอบหรือพันให้กระชับ เช่น กอดรัด งูเหลือมรัด เอายางรัด, คับ, ตึง, เช่น แขนเสื้อรัด กระโปรงรัดสะโพก, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น
- รัดด้วยสายรัด ผูก ประดับด้วยสายหรือแถบ
- รัดด้วยสายผูก ผูกด้วยเชือก
- คลายสายรัด คลายเข็มขัด
- สายรูด เชือกรูด
- รดน้ําด้วยสายฉีด ฉีดน้ําด้วยสายยาง
- การหวดด้วยสายคาด วัตถุที่ใช้คาด สายคาดทั้งหลาย
- รองเท้าที่มีสายรัด รองเท้าแตะ
- ด้ายสายสิญจน์ สายสิญจน์
- สกัดด้วยสิ่ว แกะ สลัก