มัวมอม คือ

• ว. แปดเปื้อนด้วยสีดำ ๆ ตามร่างกาย.

• มัว     ว. ไม่แจ่ม เช่น พระจันทร์มัว, ไม่กระจ่าง เช่น ข้อความมัว, ฝ้า เช่น กระจกมัว, ฟาง เช่น นัยน์ตามัว, ขมุกขมัว เช่น มืดมัว, ไม่มืดไม่สว่าง เช่น แสงมัว
• มอ     ๑ น. ชื่อเรือต่อเสริมกราบขนาดใหญ่มาก ส่วนใหญ่ใช้บรรทุกข้าวเปลือกและเกลือ. ๒ น. เนินดินเล็ก ๆ อย่างภูเขา, เขาจำลองที่ทำไว้ดูเล่นในบ้าน
• มอม     ๑ ว. เปื้อนด้วยสีมัว ๆ ดำ ๆ เช่น หน้ามอม. ก. ทำให้เปื้อนด้วยสีมัว ๆ ดำ ๆ เช่น มอมหน้า; ทำให้เสียชื่อเสียง, ทำให้มัวหมอง;
• อม     ก. เอาสิ่งของใส่ปากแล้วหุบปากไว้ไม่กลืนลงไป, โดยปริยายหมายความว่า ไม่แสดงออกมา เช่น อมภูมิ; กลมกลืน, ปนกัน, เช่น อมเปรี้ยวอมหวาน เขียวอมเหลือง; (
• เด็กแต่งตัวมอมแมม    เด็กขอทาน
• คอมมอนรูม    ห้องคอมมอน
• ฟูมิเทอมอร์จิน บี    กรดทีนูอะโซนิค กรดบิสโซคลามิค กรดแอสเพอจิลลิค กรดไมโคฟีโนลิค นิดูโลทอกซิน ฟาลโลทอกซิน ฟูซาริน มาลฟอร์มอน รูกูโลซิน รูบราทอกซิน ลูทิโอสคิริน วิริดิทอกซิน สคิรีน สปอริเดสมิน สารพิษจากเชื้อรา อะมาทอกซิ
• สวอมเมอร์ดัม    เจน สวอมเมอร์ดัม
• หญิงที่แต่งตัวมอมแมมล้าสมัย    ขนมพุดดิ้งแอปเปิล
• ถั่วมอท    phaseolus aconitifolius phaseolus trilobus vigna aconitifolia
• น่วมอ่อน    ดัดแปลงได้ ดัดได้ ดึงเป็นเส้นสายได้ ตีออกเป็นแผ่นบางหรือรูปร่างต่าง ๆ ได้ ตีเป็นแผ่นบางได้ หลอมเป็นรูปร่างต่าง ๆ ได้ เปลี่ยนรูปได้ง่าย ไม่เปราะ
• รวมอยู่    ขึ้นกับ ขึ้นตรงต่อ ขึ้นอยู่ ขึ้นอยู่กับ สังกัด หมายหมู่ คลุมถึง นับรวมเข้า ประกอบด้วย ใส่ไว้ใน
• ร่วมอุทร    ว. มีแม่เดียวกัน.
• อวมอำ    อวม- (โบ) ว. ที่ปิดบังความจริง (ใช้แก่กริยาพูด), อำอวม ก็ว่า.
• น้ําหอมที่มีกลิ่นหอมอ่อนๆ    น้ําหอมอ่อนๆ