มาตุฆาต คือ

• น. การฆ่าแม่. (ป.).

• มา     ๑ น. พระจันทร์. ( ป. ; ส. มาสฺ). ๒ ก. เคลื่อนออกจากที่เข้าหาตัวผู้พูด เช่น มานี่ มาหาฉันหน่อย, ตรงกันข้ามกับ ไป. ว.
• มาตุ     น. แม่. ( ป. ).
• ตุ     ว. ลักษณะกลิ่นเหม็นอย่างหนึ่งคล้ายกลิ่นเนื้อหรือปลาที่ตากไม่ได้แดดเป็นต้น, ใช้ประกอบกับคำ เหม็น เป็น เหม็นตุ.
• ฆาต     คาด, คาดตะ- น. การฆ่า, การทำลาย. ก. ตี เช่น เจ้าวิลาสฆาตกลองเร่งกองรบ. ( อภัย ).
• ฆาต-    คาด, คาดตะ- น. การฆ่า, การทำลาย. ก. ตี เช่น เจ้าวิลาสฆาตกลองเร่งกองรบ. (อภัย).
• ผู้กระทําปิตุฆาต / มาตุฆาต    ผู้ฆ่าบิดามารดา
• ฆาตกร    น. ผู้ที่ฆ่าคน.
• ถึงฆาต    ก. ถึงที่ตาย เช่น ชะตาถึงฆาต.
• ปิตุฆาต    ปิตุคาด น. การฆ่าพ่อ. (ป.).
• พิฆาต    ก. ฆ่า เช่น พิฆาตข้าศึก, ทำลายล้าง เช่น เรือพิฆาตตอร์ปิโด. (ป., ส. วิฆาต).
• มุตฆาต    มุดตะ- น. โรคขัดปัสสาวะช้ำเลือดช้ำหนอง.
• รุกฆาต    ก. เดินหมากรุกเข้าไปจะกินขุนของอีกฝ่ายหนึ่ง พร้อมกันนั้นก็เตรียมจะกินหมากอีกตัวหนึ่งด้วย ถ้าฝ่ายนั้นถอยขุนหนีก็จะกินหมากตัวที่เหลือ เช่น รุกฆาตขุนฆาตเรือ ถ้าถอยขุนหนีก็จะกินเรือ, (ใช้ในการเล่นหมากรุ
• วิฆาต    ก. พิฆาต. (ป., ส.).
• อภิฆาต    ก. เข่นฆ่า, ทำลายล้างให้หมดสิ้น. น. การเข่นฆ่า, การทำลายล้างให้หมดสิ้น. (ป., ส.).
• อังฆาต    -คาด ก. กระทบ, เบียดเบียน.