มาธยมิกะ คือ

• มาทะยะ-
  น. ทางสายกลาง; ศูนยวาท. (ส. มาธฺยมิก).

• มา     ๑ น. พระจันทร์. ( ป. ; ส. มาสฺ). ๒ ก. เคลื่อนออกจากที่เข้าหาตัวผู้พูด เช่น มานี่ มาหาฉันหน่อย, ตรงกันข้ามกับ ไป. ว.
• ยม     ๑ ก. ร้องไห้. ( ข. ). ๒ ยม, ยมมะ- น. เทพเจ้าผู้เป็นใหญ่ประจำโลกของคนตาย; ชื่อดาวเคราะห์ดวงที่ ๙ ในระบบสุริยะ มองไม่เห็นด้วยตาเปล่า
• มิ     ๑ ว. ไม่ เช่น มิทราบ มิควร มิบังอาจ. ๒ ก. เฉย, ไม่ค่อยพูดจา, เช่น รามสูรได้ยินสิ้นสติลงนั่งมิจะทำกระไรได้. (บทระบำตลก พระราชนิพนธ์ ร.๕).
• กะ     พยางค์หน้าอันใช้เป็น กระ- ได้, แต่มีบางคำซึ่งต้องการพยางค์นี้เพื่อสละสลวยหรือเน้นคำให้เด่นขึ้น เช่น เกริก เป็น กะเกริก, หรือเกิดเป็นพยางค์หน้าขึ้น
• มัธยมา    มัดทะยะมา ว. มัชฌิมา, ปานกลาง. (ส.).
• ตนุมัธยมา    -มัดทะยะ- น. ชื่อฉันท์ชนิดหนึ่ง. (ส.; ป. ตนุมชฺฌา).
• สาธยายมนต์    สวดมนต์ สวดมนต์ไหว้พระ
• สาธย    -ทะยะ- ว. ควรทำให้สำเร็จ. (ปรัชญา) น. สิ่งหรือเรื่องที่อนุมาน. (ส. สาธฺย).
• สาธย-    -ทะยะ- ว. ควรทำให้สำเร็จ. (ปรัชญา) น. สิ่งหรือเรื่องที่อนุมาน. (ส. สาธฺย).
• สาธยะ    -ทะยะ- ว. ควรทำให้สำเร็จ. (ปรัชญา) น. สิ่งหรือเรื่องที่อนุมาน. (ส. สาธฺย).
• มัธยม    มัดทะยม, มัดทะยมมะ- ว. กลาง, ปานกลาง. (ส.).
• มัธยม-    มัดทะยม, มัดทะยมมะ- ว. กลาง, ปานกลาง. (ส.).
• สาธยาย    สาทะยาย, สาดทะยาย น. การท่อง, การสวด, การทบทวน, เช่น สาธยายมนต์, (ปาก) การชี้แจงแสดงเรื่อง เช่น สาธยายอยู่นั่นแหละ ไม่รู้จักจบเสียที. (ส. สฺวาธฺยาย; ป. สชฺฌาย).
• มัธยมต้น    n. การศึกษาระดับมัธยมศึกษาปีที่ 1-3 ชื่อพ้อง: มัธยมศึกษาตอนต้น, ม. ต้น คำตรงข้าม: มัธยมปลาย ตัวอย่างการใช้: โรงเรียนแห่งนี้เปิดสอนระดับอนุบาลถึงมัธยมต้น
• ระดับมัธยม    มัธยม