มินตรา คือ

• -ตฺรา
  น. ต้นกระถิน. (ช.).

• มิ     ๑ ว. ไม่ เช่น มิทราบ มิควร มิบังอาจ. ๒ ก. เฉย, ไม่ค่อยพูดจา, เช่น รามสูรได้ยินสิ้นสติลงนั่งมิจะทำกระไรได้. (บทระบำตลก พระราชนิพนธ์ ร.๕).
• ตร     หล่อ
• ตรา     ตฺรา น. เครื่องหมายที่มีลวดลายและทำเป็นรูปต่าง ๆ สำหรับประทับเป็นสำคัญ เช่น ตราพระราชสีห์ ตราพระคชสีห์ ตราบัวแก้ว,
• รา     ๑ น. ไม้ที่กระหนาบอยู่ใต้ท้องพรึงรับพื้นเรือนเพื่อไม่ให้พื้นอ่อน อยู่ระหว่างรอด; ไม้จีมเสาที่ปากหลุมซึ่งยังไม่ได้กลบดินเพื่อกันไม่ให้โอนเอน
• มีภยันตราย    กระล่อน มีภัย เต็มไปด้วยอันตราย
• มีอันตราย    ตามดวง เป็นการลอง เสี่ยง เสี่ยงดวง เสี่ยงภัย เสี่ยงอันตราย
• ไม่มีอันตราย    ไม่มีการล้มเหลว
• ซึ่งไม่มีอันตราย    ซึ่งไร้พิษภัย ซึ่งไม่มีพิษภัย
• นนตรา    นนตฺรา น. ต้นกระถิน. (ช.).
• มนตรา    มนต์
• หันตรา    -ตฺรา น. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำคล้ายขนมเม็ดขนุน แต่มีไข่ทำเป็นฝอยหุ้มนอก.
• อันตรา    อันตะรา นิ. ระหว่าง. (ป.).
• เงินตรา    (กฎ) น. เงินที่รัฐกำหนดขึ้นไว้เพื่อใช้ชำระหนี้ได้ตามกฎหมาย ได้แก่ เหรียญกระษาปณ์และธนบัตร.
• ภยันตราย    พะยันตะราย น. ภัยและอันตราย. (ป.).
• อันตราย    อันตะราย น. เหตุที่อาจทำให้ถึงแก่ความตายหรือพินาศ. (ป., ส. อนฺตราย ว่า อุปสรรคหรือภัยอันมาในระหว่าง).

• คุณมินตรา เพียงพักตร์
• น .ส .มินตรา เฆษะปะบุตร
• น .ส .มินตรา เฆษะปะบุตร