มุมประชิด คือ

• น. มุม ๑ ใน ๒ มุมที่มีแขนข้างหนึ่งร่วมกัน.

• มุ     ก. ตั้งใจเอาจริงเอาจัง เช่น มุดูหนังสือ มุสู้ มุจะเอาชนะให้ได้, มักใช้เข้าคู่กับคำ มานะ เป็น มุมานะ เช่น เขามุมานะทำงาน.
• มุม     น. จุดที่เส้น ๒ เส้นมาบรรจบกัน เช่น เดินชนมุมโต๊ะ, เนื้อที่ตรงด้านยาวกับด้านสกัดมาบรรจบกัน เช่น วางตู้ไว้ที่มุมห้อง, ที่ว่างซึ่งเกิดจากเส้นตรง ๒
• ปร     ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
• ประ     ปฺระ ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร
• ประชิด     ก. เข้าถึงตัว, เข้าชิดตัว, เช่น ผู้ร้ายมาประชิดตัว.
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• ชิ     อ. คำที่เปล่งออกมาเมื่อรู้สึกโกรธหรือไม่ชอบใจเป็นต้น.
• ชิด     ๑ น. ชื่อเนื้อในลูกไม้ชนิดหนึ่งได้จากต้นตาว ( Arenga pinnata ) มีเนื้อคล้ายลูกจาก เรียกว่า ลูกชิด. ( ดู ตาว ๒, ต๋าว ประกอบ ). ๒ ก.
• เริ่มประชุม    เปิด
• การร่วมประชุม    การประชุม
• ผู้ร่วมประชุม    ผู้เข้าร่วมประชุม
• ผู้เข้าร่วมประชุม    ผู้ร่วมประชุม สิ่งประกอบ คนเข้าร่วม ผู้เข้าประชุม
• ประชุม    ก. มารวมกันหรือเรียกให้มารวมกันเพื่อประโยชน์อย่างใดอย่างหนึ่ง, มาร่วมพบกันเพื่อปรึกษาหารือ, เช่น ประชุมกรรมการ, โดยปริยายใช้หมายถึงเอาสิ่งที่เป็นประเภทเดียวกันมารวมกัน เช่น ประชุมพงศาวดาร ประชุมปาฐก
• ผู้ที่ไม่เข้าร่วมประชุม    ผู้ขาดการประชุม ผู้ที่ไม่มา
• ที่ประชุม    สภา สันนิบาต ห้องประชุม วงประชุม ผู้เข้าประชุม

• นี่ภาพมุมประชิดตรง ทางเดินเข้ามาในที่เกิดเหตุ
• มุมประชิดกับปุ่มใหญ่ ตรงกระดูกต้นแขน