มโหฆะ คือ
- น. ห้วงน้ำใหญ่, ทะเลใหญ่; น้ำมาก, น้ำท่วมมาก. (ส., ป. มหา + โอฆ).
- ความโมฆะ การใช้การไม่ได้ การไม่มีผลบังคับใช้
- ขี้โมโห adj. ที่มีนิสัยโกรธง่าย ชื่อพ้อง: เจ้าอารมณ์ ตัวอย่างการใช้: ถ้าเขาเป็นคนขี้โมโหเขาอาจจะด่าเธอไปแล้วก็ได้
- ปูมโหร n. สมุดแสดงการเคลื่อนไหวของดาวพระเคราะห์ประจำวัน, จดหมายเหตุของโหร ชื่อพ้อง: ปูม, ปฏิทินโหร ตัวอย่างการใช้: หมอดูเปิดปูมโหรประกอบการทำนายดวงชะตา clf.: เล่ม
- มโหรี ๑ น. วงดนตรีที่มีเครื่องผสมทั้งเครื่องดีด เครื่องสี เครื่องตี เครื่องเป่า และมีผู้ขับร้องร่วมด้วย. ๒ ดู สีกรุด.
- มโหษธ มะโหสด น. มเหาษธ. (ส. มเหาษธ; ป. มโหสธ).
- โมโห ก. โกรธ.
- ไม่โมโห ไม่ขุ่นเคือง
- ความโมโห n. ความโกรธ , ชื่อพ้อง: ความโกรธ, ความเดือดดาล ตัวอย่างการใช้: พวกเด็กชกต่อยกันด้วยความโมโห
- คนขี้โมโห คนขี้หงุดหงิด คนเจ้าอารมณ์
- ซึ่งโมโห ซึ่งฉุนเฉียว ซึ่งโกรธมาก
- น่าโมโห น่ารําคาญ
- มโหรสพ มะโหระสบ น. มหรสพ. (ป. มหสฺสว; ส. มโหตฺสว).
- มโหฬาร -ลาน ว. ยิ่งใหญ่, กว้างใหญ่, เช่น ใหญ่โตมโหฬาร. (ป., ส.).
- ยั่วโมโห v. ทำให้โกรธ , ชื่อพ้อง: กวนโทสะ, กวนโมโห, ยั่วยวนกวนประสาท ตัวอย่างการใช้: เด็กคนนี้ยั่วโมโหครูจริงๆ ใช้อย่างหนึ่งกลับทำอีกอย่างหนึ่ง
- วงมโหรี มโหรี