ม่อห้อม คือ

• (ถิ่น-พายัพ) ดู หม้อห้อม.

• อห     อะหะ น. วัน, วันหนึ่ง, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาสในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต เช่น สัปดาห์ มาจาก ส. สปฺต + อห = ๗ วัน.
• ห้อ     ก. วิ่งเต็มเหยียด, วิ่งเต็มที่.
• ห้อม     ๑ ก. แวดล้อม ในคำว่า แห่ห้อม; ( โบ ) ระวังรักษา เช่น คนผู้ดังนี้ คือว่าพระราชภักดีจักช่อยห้อมบ้านห้อมเมือง (จารึกหลักที่ ๓๘ ประชุมพงศ. ภาค ๓).
• อม     ก. เอาสิ่งของใส่ปากแล้วหุบปากไว้ไม่กลืนลงไป, โดยปริยายหมายความว่า ไม่แสดงออกมา เช่น อมภูมิ; กลมกลืน, ปนกัน, เช่น อมเปรี้ยวอมหวาน เขียวอมเหลือง; (
• หม้อห้อม    (ถิ่น-พายัพ) น. เรียกเสื้อคอกลม แขนสั้นผ่าอกตลอด มักย้อมสีน้ำเงินเข้มหรือดำ ว่า เสื้อหม้อห้อม, เขียนเป็น ม่อห้อม หรือ ม่อฮ่อม ก็มี.
• หล่อหลอม    ก. อบรมบ่มนิสัยให้จิตใจโน้มน้าวไปในทางใดทางหนึ่ง เช่น หล่อหลอมจิตใจให้เป็นคนดี, หลอม ก็ว่า.
• พ่อหนุ่ม    คําเรียกผู้ชายหรือเด็กชาย ไอ้หนุ่ม คนนั้น คนนี้ หมอนั่น เจ้านั่น หนุ่ม ชายหนุ่ม กะลาสีเรือฝึกใหม่ นักการ interj บ๋อย วัยหนุ่ม เด็กหนุ่ม พ่อ เจ้าหนุ่ม
• มอห์ม    วิลเลียม ซอเมอร์เซต มอห์ม ดับเบิลยู ซอเมอร์เซต มอห์ม ซอเมอร์เซต มอห์ม
• มีเนื้อหา    เป็นของจริง. เป็นเนื้อหนังมังสา มีแก่นสาร มีใจความ
• มือหนัก    ว. อาการที่ใช้มือทำอะไรอย่างรุนแรงหรือไม่ประณีตบรรจง, ตรงข้ามกับ มือเบา; มากผิดปรกติ (มักใช้ในการเล่นการพนันหรือตกรางวัลเป็นต้น) เช่น เขาแทงโปมือหนัก เขาตกรางวัลนักร้องมือหนักไป.
• มือหนึ่ง    น. เพชฌฆาตที่ลงดาบประหารชีวิตนักโทษเป็นคนแรก; ผู้มีความสามารถยอดเยี่ยมในทางใดทางหนึ่ง เช่น เขาเป็นมือหนึ่งทางประวัติศาสตร์.
• มือหมุน    ด้ามกว้าน เครื่องกว้านสมอ เครื่องมือกว้าน
• สิ่งห่อหุ้ม    เปลือก หนัง สิ่งคลุม สิ่งที่ปกคลุม เครื่องปกคลุม สิ่งปกคลุม สิ่งที่ใช้คลุม ซองกระดาษ ซองจดหมาย เครื่องหุ้มห่อ เปลือกหุ้ม
• ห่อหุ้ม    v. เอาสิ่งที่เป็นแผ่นโอบหรือคลุมอย่างมิดชิด , ชื่อพ้อง: หุ้มห่อ ตัวอย่างการใช้: แม้ว่าขนนกจะมีสีสันงดงาม แต่หน้าที่แท้จริงของมันก็คือ ปกคลุมและห่อหุ้มร่างกาย เพื่อป้องกันความร้อนหนาวจากอ
• เยื่อหุ้ม    กระดอง ปลอกหุ้ม ส่วนคลุม เปลือก หนัง