มําเลือง คือ

• งาม
  ผ่องใส
  รุ่งเรือง
  สุกใส
  เปล่งปลั่ง
  เมลือง

• เลือ     ( ถิ่น ) ว. บาง, ลาง.
• เลือง     ว. เรือง, งาม, สุกใส, มักใช้ เรือง.
• ลือ     ก. พูดกันทั่วไป แต่ยังไม่มีอะไรยืนยันได้แน่นอน เช่น เขาลือว่าจะเกิดเหตุที่ท่าน้ำ, (โบราณ ใช้ ฦๅ). ( ข. ).
• อง     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
• เข้าเล่ม    ก. เรียงหน้าหนังสือให้เป็นลำดับเพื่อเย็บเป็นเล่ม เรียกว่า เข้าเล่มหนังสือ.
• ชําเลือง    ชายตา เหลือบมอง ชายตามอง เหลือบดู ชะม้ายตา มอง ลอบมอง เล่นตา เล่นหูเล่นตา ดูผาดๆ ม่ายเมียง เมินๆ เมียงๆ เหล่ๆ เหลือบ แวบมอง มองชั่วขณะ มองแวบหนึ่ง มองดูที่...อย่างรวดเร็ว ดูทางหางตา มองเผินๆ เมียงมอ
• เล่าเรื่อง    v. พูดหรือบอกกล่าวเนื้อความต่างๆ ให้ผู้อื่นฟัง , , ชื่อพ้อง: เล่า ตัวอย่างการใช้: คุณย่าชอบเล่าเรื่องสมัยที่ยังเป็นสาวให้หลานๆ ฟังอยู่เสมอ
• มิน่าเล่า    คำแสดงว่า รู้สาเหตุ.
• มิอย่าเลย    ว. ไม่เลิกเลย, ไม่เป็นอย่างอื่นเลย.
• ม้าเล็ก ๆ    การเบนความสนใจ งานประจำ ม้าไม้โยกที่เด็กเล่น
• ชําเลืองดู    เหลือบมอง มองผ่านๆ
• ผู้เล่าเรื่อง    คนเล่า คนเล่าเรื่อง ผู้เล่า ผู้บรรยาย
• ชําเลืองมอง    ชายตาดู ชายตามอง มองเอียงๆ หรี่ตามอง เหลือบมอง
• ขี่ม้าเลียบค่าย    น. ชื่อท่ารำท่าหนึ่ง.
• มีค่าเล็กน้อย    6เพนนี กระจอก จำนวน2เพนนี ราคาถูก เกี่ยวกับ 3 เพนนี เกี่ยวกับตะปูยาวหนึ่งนิ้ว ไม่มีค่า ไร้ค่า