ยอดไม้เลื้อย คือ

• กิ่งก้านเลื้อย

• ยอ     ๑ น. ชื่อไม้ต้นชนิด Morinda citrifolia L. ในวงศ์ Rubiaceae แก่นและรากใช้ย้อมผ้า ผลและใบกินได้. ๒ ก. กล่าวคำเพื่อเชิดชู เช่น ยอพระเกียรติ
• ยอด     น. ส่วนสูงสุด, ส่วนเหนือสุด, เช่น ยอดปราสาท ยอดเจดีย์ ยอดเขา, ส่วนปลายสุดของพรรณไม้หรือที่แตกใหม่ เช่น ยอดผัก ยอดตำลึง ยอดกระถิน;
• ยอดไม้     n. ส่วนปลายสุดของต้นไม้ คำตรงข้าม: รากไม้ ตัวอย่างการใช้: สมันชอบกินหญ้าโดยเฉพาะหญ้าอ่อน ผลไม้ ยอดไม้ และใบไม้หลายชนิด
• อด     ก. กลั้น เช่น เหลืออด, งดเว้น เช่น อดฝิ่น อดอาหาร; ไม่ได้, ไม่สมหวัง, เช่น อดรับรางวัล อดดู; ไม่มีอะไรกิน เช่น อดอยู่ทั้งวัน. ว. ทน เช่น
• ไม้     ๑ น. คำรวมเรียกพืชทั่วไป โดยปรกติมีราก ลำต้น กิ่ง ก้าน และใบ, เรียกเนื้อของต้นไม้ที่ใช้ทำสิ่งของต่าง ๆ มีลักษณะเป็นท่อน แผ่น หรือดุ้น เป็นต้น,
• ไม้เลื้อย     n. ไม้เถาที่ทอดตัวหรือยึดเกี่ยวไปตามพื้นดิน , , ตัวอย่างการใช้: ไม้เลื้อยทอดยอดไปบนหลังคาพระเจดีย์ clf.: ต้น
• เลื้อย     ก. ทอดวกเวียนไป (ใช้แก่ไม้เถา), เสือกไปด้วยอก (ใช้แก่สัตว์ไม่มีตีน ตัวยาว) เช่น งูเลื้อย ไส้เดือนเลื้อย.
• ลื้อ     ๑ น. ไทยพวกหนึ่งอยู่ในแคว้นสิบสองปันนา. ๒ ( ปาก ) ส. คำใช้แทนผู้ที่เราพูดด้วย เพศชาย ใช้พูดกับผู้ที่เสมอกันหรือผู้น้อยในทำนองเป็นกันเอง,
• อย     อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
• เลือดไม้    ดู เรือดไม้.
• ยอดไปเลย    ยอดเยี่ยม เจ๋ง เยี่ยม ว้าว แจ๋วจริงๆ
• หยอดไว้    หย่อนไว้ ใส่ไว้
• เลือดไหลไม่หยุด    ตกเลือด เลือดออก
• เรือดไม้    น. ชื่อแมลงในอันดับ Psocoptera ขนาดเล็กมาก ตัวยาว ๑-๒ มิลลิเมตร ลำตัวอ่อนมาก มักมีสีขาว อาจพบได้ทั้งชนิดมีปีกและไม่มีปีก ปีกมี ๒ คู่ เป็นแผ่นบางและมักใส เวลาหุบปีก ปีกจะคลุมตัวคล้ายหลังคา อาศัยอยู่ต
• ทรงพุ่มใบในเรือนยอดไม้    การปกคลุมของชั้นเรือนยอด การปกคลุมของทรงพุ่มใบ ชั้นทรงพุ่มใบ ทรงพุ่ม ทรงพุ่มของต้นไม้ ทรงพุ่มของป่าไม้ ใบชั้นทรงพุ่ม