ยักคิ้วหลิ่วตา คือ

• v.
  ทำอาการยั่วเย้าโดยยักคิ้วและหลิ่วตาเป็นต้น

• ยัก     ๑ ก. อาการที่คิ้ว ไหล่ หรือก้น เป็นต้น ยกขึ้นยกลง, ทำให้คิ้ว ไหล่ หรือก้น เป็นต้น ยกขึ้นยกลง, เช่น ยักคิ้ว ยักไหล่ เดินก้นยักไปยักมา;
• ยักคิ้ว     ก. ลักษณะของสิ่งซึ่ง ๒ ข้างไม่เท่ากันอย่างนุ่งผ้าโจงกระเบนสูงข้างต่ำข้าง เรียกว่า นุ่งผ้ายักคิ้ว.
• กค     กระทรวงการคลัง
• คิ้ว     น. ส่วนโค้งขอบกระบอกตาข้างบนซึ่งมีขนขึ้นที่โค้งนั้น; ไม้ที่ช่างลอกเป็นลวดสำหรับประกอบขอบหรือริมประตูหน้าต่างเป็นต้น,
• ิ้     พลิ้ว
• หลิ่ว     ว. เดี่ยว, หนึ่ง, เช่น นกเขาหลิ่ว คือ นกเขาขันเสียงเดียว.
• หลิ่วตา     ก. หรี่ตาลงข้างหนึ่ง เพื่อเล็งดูด้วยตาอีกข้างหนึ่ง,
• ลิ     ก. แตกบิ่นไปเล็กน้อย, อาการที่ของเป็นปุ่มเป็นแง่แตกบิ่นไปเล็กน้อย, เช่น พระกรรณพระพุทธรูปลิไปข้างหนึ่ง ขอบถ้วยลิไปนิดหนึ่ง.
• ลิ่ว     ๑ ก. เคลื่อนไปโดยเร็วจากต่ำไปหาสูง หรือจากใกล้ไปหาไกล, เคลื่อนไปโดยเร็วด้วยอำนาจกระแสลมหรือกระแสน้ำ. ว.
• วต     วะตะ- น. พรต, ข้อปฏิบัติ; ความประพฤติ; การจำศีล, การบำเพ็ญทางศาสนา, การปฏิบัติ; ประเพณี, ธรรมเนียม. ( ป. วต; ส. วฺรต).
• ตา     ๑ น. พ่อของแม่, ผัวของยาย, ชายที่เป็นญาติชั้นเดียวกับพ่อของแม่หรือที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกับตา, ( ปาก ) คำเรียกชายสูงอายุที่ตนไม่ค่อยเคารพนับถือ
• หัวหลักหัวตอ    (สำ) น. บุคคลที่นึกว่าตนเป็นคนสำคัญแต่คนอื่นมองข้ามไป เวลาทำงานสำคัญก็ไม่ปรึกษา (มักใช้ในลักษณะแสดงความน้อยอกน้อยใจ), ผู้หลักผู้ใหญ่ที่ถูกผู้น้อยมองข้ามไป เวลาทำงานสำคัญก็ไม่ปรึกษาหารือก่อน (มักใช้ใ
• เข้าเมืองตาหลิ่วต้องหลิ่วตาตาม    (สำ) ก. ประพฤติตนตามที่คนส่วนใหญ่ประพฤติกัน.
• ขรัวตา    น. สามัญชนที่เป็นตาของพระองค์เจ้า.
• อวตาร    อะวะตาน ก. แบ่งภาคมาเกิดในโลก (ใช้แก่พระนารายณ์) เช่น พระนารายณ์อวตารเป็นปลา. (ส.).

• ผมไม่ยักคิ้วหลิ่วตาเขาว่า ทำให้เขาบ้าของฉันตอนนี้ .
• เธอยิ้มให้คุณ คุณไม่ได้ยักคิ้วหลิ่วตาเธอ
• คุณ แค่ยักคิ้วหลิ่วตาเขา