ยับยั้งศึก คือ
- ยับ ๑ ก. เก็บ. น. เรียกผลหมากสุกที่เก็บไว้กินนาน ๆ โดยทำเป็นหมากหลุมหรือหมากไหว่า หมากยับ. ๒ ก. ย่น, ยู่ยี่, เช่น ผ้ายับ เสื้อยับ กระดาษยับ,
- ยับยั้ง ก. หยุดไว้, รั้งรอไว้, เช่น ยับยั้งใบลาไว้; พักอยู่.
- ยั้ง ก. หยุด เช่น ตีไม่ยั้ง กินไม่ยั้ง ยั้งไม่ทัน ลื่นยั้งไม่อยู่, หยุดพักชั่วคราว เช่น ยั้งทัพอยู่ที่นครสวรรค์ ๓ คืน แล้วจึงเดินทัพต่อไป,
- ศึก น. การใช้กำลังเข้าประหัตประหารกันอย่างรุนแรงระหว่างรัฐหรือประเทศตั้งแต่ ๒ รัฐหรือ ๒ ประเทศขึ้นไป เช่น ศึกชายแดน,
- ยับยั้งชั่งใจไว้ก่อน สงบใจ ใจเย็นๆ ควบคุมอารมณ์ สงบใจไว้
- ยับยู่ยี่ adj. ย่นเป็นรอยทั่วไปหมด (มักใช้แก่ของบางและอ่อน อย่างผ้าหรือกระดาษ) คำตรงข้าม: เรียบ ตัวอย่างการใช้: อนุชาเป็นเด็กดีที่ไม่เอาไหนที่สุดคนหนึ่ง ไม่สนใจการเรียน สวมเสื้อผ้าอับๆ ยับยู่ยี่
- ผู้ยับยัง ผู้ระงับ ผู้ไม่อนุญาต ผู้ไม่อนุมัติ
- ผู้ยับยั้ง ผู้ควบคุม ผู้หน่วงเหนี่ยว น้ำยาทำให้การปรากฎรูปขึ้นช้า ผู้ดึงบังเหียน ผู้อดกลั้น สารเคมีที์ยับยั้งปฏิกิริยาเคมี สิ่งกรอง
- ยับยง (โบ) ว. งามเป็นแสงวาววับ.
- ยับยั้งใจ ยับยั้งชั่งใจ ยั้งใจ ห้ามใจ ระงับ หักห้าม หักห้ามใจ อดกลั้น ข่มใจ ระงับใจ
- ยับยั้งไว้ กักไว้ ขังไว้ คุมไว้
- ยับยาน (โบ) ก. หวั่นไหว.
- ยับยาบ ก. โบกหรือกระพือขึ้นลงไปมาช้า ๆ, ยาบ ๆ ก็ใช้.
- ยับย่อย ว. ป่นปี้ เช่น เสียการพนันยับย่อย เสียหายยับเยิน, ย่อยยับ ก็ว่า. ก. ถูกทำลาย, เสียหาย, เช่น เขาเล่นการพนันจนทรัพย์สมบัติของพ่อแม่ยับย่อยหมด หนังสือยับเยินหมดทั้งเล่ม, ย่อยยับ ก็ว่า.
- ยุบยอบ ก. น้อยลง, จนลง, ขัดสนลง, เช่น ใช้เท่าไร ๆ เงินก็ไม่ยุบยอบ.
มือถือ