ยาขี้ผึ้ง คือ
สัทอักษรสากล: [yā khī pheung] การออกเสียง:
"ยาขี้ผึ้ง" การใช้"ยาขี้ผึ้ง" อังกฤษ
ความหมาย
มือถือ
- น. ยาที่มีลักษณะเป็นขี้ผึ้งหรือครีม ใช้ทาแก้โรคผิวหนังเป็นต้น.
- ยา น. สิ่งที่ใช้แก้หรือป้องกันโรค หรือบำรุงร่างกาย เรียกชื่อต่าง ๆ กัน คือ เรียกตามลักษณะก็มี เช่น ยาผง ยาเม็ด ยาน้ำ เรียกตามสีก็มี เช่น ยาแดง
- ขี้ ก. กิริยาที่ถ่ายกากอาหารออกทางทวารหนัก, ถ่ายอุจจาระ, ราชาศัพท์ว่า ลงพระบังคนหนัก. น. กากอาหารที่ร่างกายไม่ต้องการแล้วขับถ่ายออกทางทวารหนัก,
- ขี้ผึ้ง ๑ น. รังผึ้งที่เอามาหุงใช้ในการต่าง ๆ เช่น ทำเทียน ทำสีผึ้ง. ๒ ดู เต่าเหลือง .
- ผึ้ง ๑ น. ชื่อแมลงหลายชนิดในวงศ์ Apidae มีปีกบางใส ๒ คู่ ปีกคู่หลังเล็กกว่าปีกคู่หน้า ปากใช้ทั้งกัดอาหารและดูดกินของเหลวได้
- งูผ้าขี้ริ้ว ผ้าขี้ริ้ว
- เจ้าของที่ผู้หญิง นายผู้หญิง เจ้านายผู้หญิง เจ้าของบ้านเช่าที่เป็นผู้หญิง เจ้าของโรงแรมที่เป็นผู้หญิง
- ยาขม ยาบำรุงรสขม
- ยาขยัน ยาบ้า ยาม้า แอมเฟตามีน ยากระตุ้น ยากระตุ้นประสาท
- ยาขัด น. สิ่งที่ใช้ขัดโลหะ หนัง หรือกระเบื้อง เป็นต้น.
- ยาขับลม ยาแก้ท้องเฟ้อ
- ผ้าขี้ริ้ว ๑ น. ชื่อกระเพาะอย่างหนึ่งของสัตว์เคี้ยวเอื้องเช่นวัว ควาย เป็นต้น; ผ้าเก่าขาดที่ใช้เช็ดถูเป็นต้น. ๒ น. ชื่องูทะเลชนิด Acrochordus granulatus ในวงศ์ Colubridae ตัวสีเทาลายเทาเข้มปนน้ำเงิน นุ่มนิ่มเห
- ถูกจําขัง ถูกกักขัง ถูกขัง ถูกจองจํา ถูกจํา
- หน้าขึงตาขึง น. หน้าซึ่งแสดงว่าโกรธหรือไม่พอใจอย่างมาก.
- คําขยาย ส่วนขยาย
- ยาขับเลือด น. ยากินเพื่อขับระดู.