ยาจนา คือ

• ยาจะนะ, ยาจะนา
  น. การขอ, การขอร้อง, การวิงวอน. (ป., ส.).

• ยา     น. สิ่งที่ใช้แก้หรือป้องกันโรค หรือบำรุงร่างกาย เรียกชื่อต่าง ๆ กัน คือ เรียกตามลักษณะก็มี เช่น ยาผง ยาเม็ด ยาน้ำ เรียกตามสีก็มี เช่น ยาแดง
• จน     ๑ ว. อัตคัดขัดสน, ฝืดเคือง, มีเงินไม่พอยังชีพ. ก. แพ้ เช่น หมากรุกจน; หมดทาง เช่น จนใจ คือ ไม่มีทางที่จะทำได้อย่างคิด, จนตรอก คือ ไม่มีทางไป,
• นา     ๑ น. พื้นที่ราบทำเป็นคันกั้นน้ำเป็นแปลง ๆ สำหรับปลูกข้าวเป็นต้น, พื้นที่มีลักษณะคล้ายนาสำหรับทำประโยชน์อื่น ๆ เรียกตามสิ่งที่ทำ เช่น นาเกลือ
• ยาจนก    -จก, -จะนก น. คนขอทาน. (ป., ส.).
• ยาจนะ    ยาจะนะ, ยาจะนา น. การขอ, การขอร้อง, การวิงวอน. (ป., ส.).
• อายาจนะ    -จะนะ น. การขอร้อง, การวิงวอน, การเชื้อเชิญ. (ป.).
• คันถรจนาจารย์    -รดจะนาจาน น. อาจารย์ผู้แต่งคัมภีร์. (ป. คนฺถ + ป., ส. รจน + ส. อาจารฺย).
• ขยายอํานาจ    แผ่อํานาจ แสดงอํานาจ
• ปาจนะ    ปาจะ- (แบบ) น. ประตัก. (ป.; ส. ปฺราชน).
• ถ่ายโอนอํานาจไปยังคนที่มีอํานาจน้อยกว่า    ถ่ายโอนความรับผิดชอบไปยังคนที่มีความรับผิดชอบน้อยกว่า
• ปีศาจน้อย    ภูตตัวเล็กที่เกเร ภูตน้อย เทพธิดาน้อย
• เข้าตาจน    ก. หมดทางไป, หมดทางที่จะแก้ไข, หมดหนทางหากิน. (มาจากภาษาหมากรุก).
• ไฮโดรเจนไซยานาไมด์    ไซยานาไมด์
• ยากจน    ว. เข็ญใจ, ไร้ทรัพย์.
• ผู้รจนา    ผู้แต่ง นักเขียน นักประพันธ์ ผู้แต่งหนังสือ