ยุคเอกทวีป คือ

• พันเจีย

• ยุ     ก. กล่าวชักชวน ส่งเสริม หนุน หรือเป็นใจให้ทำสิ่งใดสิ่งหนึ่ง (มักใช้ในทางที่ไม่สมควร) เช่น ยุให้เขาทะเลาะกัน ยุให้โกรธ ยุให้กำเริบ.
• ยุค     ๑ น. แอก. ( ป. , ส. ). ๒ น. คู่, ทั้งสอง. ( ป. , ส. ). ๓ น. คราว, สมัย, เช่น ยุคมืด ยุคหิน; กำหนดเวลาของโลก มี ๔ ยุค. ( ดู จตุรยุค
• เอ     ๑ ว. หนึ่ง; เปลี่ยว, เดี่ยว, เช่น เอองค์. ( ตัดมาจาก เอก). ๒ อ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความแปลกใจ สงสัย เป็นต้น.
• เอก     เอกะ-, เอกกะ- ว. หนึ่ง (จำนวน); ชั้นที่ ๑ (ใช้เกี่ยวกับลำดับชั้น หรือขั้นของยศ ตำแหน่ง คุณภาพ หรือวิทยฐานะ สูงกว่า โท) เช่น ร้อยเอก
• อก     ๑ น. ส่วนของร่างกายด้านหน้าอยู่ระหว่างคอกับท้อง; ใจ เช่น อกกรม อกเขาอกเรา; เรียกไม้ที่เป็นแกนกลางของตัวว่าวว่า อกว่าว;
• ทวี     ทะวี ก. เพิ่มขึ้น, มากขึ้น, เช่น งานทวีขึ้น. ( ป. , ส. ทฺวิ).
• ทวีป     ทะวีบ น. เปลือกโลกส่วนที่เป็นพื้นดินซึ่งมีขนาดใหญ่โตกว้างขวาง มี ๗ ทวีป คือ เอเชีย ยุโรป ออสเตรเลีย แอฟริกา อเมริกาเหนือ อเมริกาใต้
• วี     ๑ ก. พัด, โบก. ๒ ดู หมอตาล .
• ทวีปเอเชีย    เอเชีย
• ทวีปเอเซีย    n. พื้นโลกส่วนที่อยู่ระหว่างทวีปยุโรปและมหาสมุทรแปซิฟิก ตัวอย่างการใช้: ประเทศอินเดียเป็นประเทศที่มีขอทานมากที่สุดในทวีปเอเซีย
• ยุคเอออน    บรมยุค ระยะเวลาทางธรณีวิทยา
• ป.เอก    ปริญญาเอก
• เอกรูป    เอกกะ- น. รูปแบบอย่างเดียวกัน. (อ. uniform).
• ภาคเอกชน    n. หน่วยงานส่วนบุคคล คำตรงข้าม: ภาครัฐบาล ตัวอย่างการใช้: ปัจจุบันรัฐกำลังประสบปัญหาข้าราชการระดับมันสมองหนีออกจากระบบราชการไปทำงานภาคเอกชน
• ทวิป    น. ช้าง. (ส. ทฺวิป ว่า ผู้ดื่ม ๒ หน คือ ด้วยงวงและด้วยปาก).