ยุให้รําตําให้รั่ว คือ

• ยุยง
  ยุแยงตะแคงรั่ว
  เป่าหู

• ยุ     ก. กล่าวชักชวน ส่งเสริม หนุน หรือเป็นใจให้ทำสิ่งใดสิ่งหนึ่ง (มักใช้ในทางที่ไม่สมควร) เช่น ยุให้เขาทะเลาะกัน ยุให้โกรธ ยุให้กำเริบ.
• ให้     ก. มอบ เช่น ให้ช่อดอกไม้เป็นรางวัล, สละ เช่น ให้ชีวิตเป็นทาน, อนุญาต เช่น ฉันให้เขาไปเที่ยว; เป็นคำช่วยกริยา บอกความบังคับหรืออวยชัยให้พรเป็นต้น
• รํา     ฟ้อน ฟ้อนรํา ร่ายรํา พิลาส รําข้าว เต้น เต้นระบํา เต้นรํา เคลื่อนไหวเหมือนเต้นรํา เต้นลีลาศ
• ตํา     บด โขลก กัด ต่อย แทง ทิ่ม ยอก บี้ ปั่น ป่น โม่ ถู ฝน ทุบ
• รั่ว     ๑ ก. อาการที่อากาศหรือของเหลวเป็นต้นไหลเข้าหรือออกทางรอยแตกหรือรูที่เกิดจากความชำรุด เช่น น้ำรั่ว ฝนรั่ว. ว.
• ทําให้รู้กันทั่ว    ทําให้กระจายออกไป ทําให้แพร่หลาย บอกให้รู้กันทั่ว แจ้งให้ทราบ พบ เจอ ค้นหา ค้นพบ ตรวจพบ
• ทําให้รู้สึกตัว    ทําให้กลับมามีเหตุผลหรือใช้เหตุผลใคร่ครวญ ทําให้ตื่นจาก ตื่นจากความฝัน ทําให้ตระหนักถึง ทําให้ตื่นตัวเรื่อง ทําให้เข้าใจความจริง
• ทําให้รู้    ทําให้เข้าใจ
• ยุให้รำตำให้รั่ว    (สำ) ก. ยุให้แตกกัน, ยุให้ผิดใจกัน.
• ทําให้รู้ว่าสําคัญ    ตระหนักว่าสําคัญ
• ทําให้รู้สติ    ทําให้สํานึก ทําให้เข้าใจความจริง
• ทําให้ร่วง    ทําให้หล่น เขย่าให้ร่วง
• ทําให้ร้อน    ทําให้อุ่น
• ทําให้ร้าว    ทําให้หัก ทําให้แตก
• รับเข้าให้    ดูดซึมออก ดูดเข้าอีก