ย่านพาโหม คือ
สัทอักษรสากล: [yān phā hōm] การออกเสียง:
"ย่านพาโหม" อังกฤษ"ย่านพาโหม" จีน
ความหมาย
มือถือ
- น. ชื่อไม้เถาหลายชนิดในสกุล Paederia วงศ์ Rubiaceae ลำต้นมีขน กลิ่นเหม็น เช่น ชนิด P. linearis Hook.f. ใช้แต่งกลิ่นอาหารและทำยาได้, ตดหมูตดหมา ก็เรียก.
- ย่า น. แม่ของพ่อ, เมียของปู่, ญาติผู้หญิงที่เป็นชั้นเดียวกันกับแม่ของพ่อ.
- ย่าน ๑ น. แถว, ถิ่น, เช่น เขาเป็นคนย่านนี้, บริเวณ เช่น ย่านบางลำพู ย่านสำเพ็ง, ระยะทางตามกว้างหรือยาวจากตำบลหนึ่งไปยังอีกตำบลหนึ่ง; ของที่ตรงและยาว.
- นพ นบ, นบพะ- ว. เก้า (ใช้ประกอบหน้าศัพท์อื่น). ( ป. นว; ส. นวนฺ).
- พา ก. นำไปหรือนำมา.
- โหม ๑ โหมะ- น. การเซ่นแก่เทพดาของพวกพราหมณ์โดยใช้เนยเผาในไฟ; การบูชายัญ, การเซ่นสรวงทั้งปวง. ( ป. , ส. ). ๒ โหมฺ ก. ระดม เช่น โหมกำลัง
- กลาโหม กะลาโหมฺ น. ชื่อกรมที่ปกครองหัวเมืองฝ่ายใต้ในสมัยโบราณ มีสมุหพระกลาโหมเป็นประธาน; ชื่อกระทรวงที่มีอำนาจหน้าที่เกี่ยวกับการป้องกันและรักษาความมั่นคงของราชอาณาจักรจากภัยคุกคามทั้งภายนอกและภายในประเทศ;
- พานพระขันหมาก (โบ; ราชา) น. พานมีรูปทรงคล้ายพานแว่นฟ้า ทำด้วยทองคำ จำหลักลวดลายลงยาสี เป็นเครื่องราชูปโภค ใช้เฉพาะพระเจ้าแผ่นดิน ในพานประกอบด้วย ตลับพู่ใส่ขี้ผึ้ง ๑ มังสี ๒ สำหรับใส่หมากเจียน ๑ หมากทั้งลูก ๑ ซองพ
- พานพบ v. ประสบพบเจอกับเหตุการณ์หรือสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ชื่อพ้อง: พบพาน, พบปะ, เจอ, เจอะเจอ ตัวอย่างการใช้: ซิ้มต้องพานพบกับความทุกข์อย่างมหาศาล เมื่ออาเหลาคู่ชีวิตตายลง
- สมุหกลาโหม น. ตำแหน่งข้าราชการชั้นอัครมหาเสนาบดีฝ่ายทหารครั้งโบราณ.
- หมู่คนพาล พื้นปฐพี ยมโลก
- ศานติโหม น. การบูชาไฟเพื่อกำจัดเสนียดจัญไร. (ส.).
- น่าโมโหมาก ซึ่งยั่วโทสะมาก ซึ่งโกรธเคืองมาก
- สมุหพระกลาโหม น. ตำแหน่งข้าราชการชั้นอัครมหาเสนาบดีฝ่ายทหารครั้งโบราณ.
- วันพิพากษาโลก วันพิพากษา
- ยุพาน (กลอน) น. หญิงสาวสวย.