รอยฟกช้ําดําเขียว คือ

• จ้ํา
  รอยช้ํา

• รอ     ๑ น. หลักปักกันกระแสน้ำ เช่น ทำรอกันตลิ่งพัง. ๒ ก. คอย เช่น รอรถ รอเรือ; ยับยั้ง เช่น รอการพิจารณาไว้ก่อน รอการลงอาญาไว้ก่อน; เกือบจด, จ่อ,
• รอย     น. ลักษณะที่เป็นเส้น เป็นริ้ว หรือลวดลายเป็นต้นที่ปรากฏอยู่บนพื้นสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น รอยขีด รอยหน้าผากย่น รอยพระบาท รอยต่อ รอยประสาน; เค้า,
• รอยฟกช้ํา     แผลฟกช้ํา
• อย     อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
• ฟก     ว. บวมช้ำ, บอบช้ำ.
• ฟกช้ํา     ช้ํา บอบช้ํา ระบม เจ็บ ฟกช้ําดําเขียว บวมช้ํา ฟก
• ฟกช้ําดําเขียว     เจ็บ ช้ํา บอบช้ํา ฟกช้ํา ระบม บวมช้ํา ฟก
• กช     กด, กดชะ- ( กลอน ; ตัดมาจาก บงกช) น. ดอกบัว เช่น ดุจบัวอันบานชู กชกรรณิกามาศ. ( สมุทรโฆษ ), โดยมากใช้เข้าคู่กับคำ กร เป็น กรกช เช่น
• ช้ํา     บอบช้ํา ฟกช้ํา ระบม บวม อักเสบ เจ็บ ฟกช้ําดําเขียว
• ดํา     คล้ํา มืด ดําน้ํา สีดํา ดํานา ปลูกข้าว กาฬ หม่น ค่อนข้างดํา มุดน้ํา
• เข     ๑ ว. เหล่น้อย (ใช้แก่ตา). ๒ ดู แกแล .
• เขียว     ๑ ( โบ ) ก. รีบไป, รีบมา, เคียว หรือ เครียว ก็ใช้. ๒ ว. มีสีอย่างสีใบไม้สด, บางทีหมายถึงเขียวครามด้วย เช่น สุดหล้าฟ้าเขียว โกรธจนหน้าเขียว;
• รอยฟกช้ำดำเขียว    รอยฟกช้ำ แผลฟกช้ำ บาดแผลฟกช้ำ
• รอยฟกช้ำ    แผลฟกช้ำ บาดแผลฟกช้ำ รอยฟกช้ำดำเขียว
• ฟกช้ำดำเขียว    ว. บวมช้ำตามร่างกายเพราะถูกกระทบกระแทกอย่างแรง.