ระรี่ คือ

• ว. หัวเราะร่วน.

• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• รี     ว. เรียว, ถ้ากลมเรียวอย่างรูปไข่ เรียกว่า กลมรี, ถ้ายาวเรียวและมีหัวท้ายอย่างเมล็ดข้าวสาร เรียกว่า ยาวรี, ไม่กลม เช่น วงรี, ยาว เช่น หันรีหันขวาง
• รี่     ๑ ก. เคลื่อนเข้าไปเรื่อยไม่รีรอ เช่น รี่เข้าใส่. ว. อาการที่เคลื่อนเข้าไปเรื่อยไม่รีรอ เช่น เดินรี่เข้ามา. ๒ ดู ลี่ ๑ .
• ี่     ที่ไม่ได้จํากัดหรือกําหนดล่วงหน้า โชคร้าย เงินสด ที่เปลี่ยนได้ง่าย
• ระริกระรี้    v. แสดงดีใจเป็นอย่างมาก ตัวอย่างการใช้: เธออายุปูนนี้แล้ว ยังอุตส่าห์มีคนมาติดพัน จะไม่ให้ระริกระรี้ได้ยังไงล่ะ
• ระรี่ระริก    กระทิกกระทวย ระริกระรี้
• พระรูป    น. เจ้านายที่เสด็จบวชเป็นชี.
• พระรูปชี    น. เจ้านายที่เสด็จบวชเป็นชี.
• มะระ    น. ชื่อไม้เถาชนิด Momordica charantia L. ในวงศ์ Cucurbitaceae ผลขรุขระ รสขม กินได้, ผักไห่ ก็เรียก.
• มะระกู่    บ้องยาสูบ
• ระรวย    ว. รวย ๆ, แผ่ว ๆ, เบา ๆ, เช่น หายใจระรวย ลมพัดมาระรวย; ส่งกลิ่นหอมน้อย ๆ เช่น หอมระรวย.
• ระรอง    (กลอน) ว. สุกใส, งาม.
• ระรัว    ว. รัว ๆ, สั่นถี่ ๆ, สั่นสะท้าน, เช่น กลัวจนตัวสั่นระรัว เสียงสั่นระรัว.
• ระราน    ก. ประพฤติเป็นพาลเกเร ทำให้เดือดร้อน เช่น เขาเที่ยวระรานชาวบ้าน, มักใช้เข้าคู่กับคำ เกะกะ เป็น เกะกะระราน.
• ระราว    น. ราว.