ระแทะ คือ

• น. ยานชนิดลากขนาดเล็ก มี ๒ ล้อ ใช้วัวเทียม ตัวเรือนราบไม่ยกสูงอย่างเรือนเกวียน มีทั้งชนิดโถงและประกอบหลังคา, กระแทะ หรือ รันแทะ ก็ว่า.

• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• แท     ไม่ได้ปลอมแปลง ไม่ได้เสแสร้ง
• แทะ     ก. เอาหน้าฟันกัดให้หลุดออกมาทีละน้อย ๆ, เล็มกินทีละน้อย ๆ, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ลูกไม่ทำมาหากินมาคอยแทะเงินพ่อแม่.
• ทะ     ๑ คำใช้นำหน้าคำที่ขึ้นต้นด้วยตัว ท ในบทกลอน มีความแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น หรือเป็นคำซ้ำซึ่งคำหน้าเสียงกร่อนไป เช่น ๒ ( กลอน ) ก. ปะทะ เช่น
• กระแทะ    น. ยานชนิดลากขนาดเล็ก มี ๒ ล้อ ใช้วัวเทียม ตัวเรือนราบไม่ยกสูงอย่างเรือนเกวียน มีทั้งชนิดโถงและประกอบหลังคา, ระแทะ หรือ รันแทะ ก็ว่า. (ข. รเทะ).
• สระแท้    สระเดี่ยว
• -กระแท้ม    ใช้เข้าคู่กับคำ กระท้อม เป็น กระท้อมกระแท้ม.
• กระแทก    ก. กระทบโดยแรง, กระทุ้ง; พูดกระชากเสียงให้ดังผิดปรกติแสดงว่าไม่พอใจหรือโกรธ เช่น กระแทกเสียง, บางทีใช้เข้าคู่กับคำ กระทบ เป็น กระทบกระแทก.
• กระแท่น    ก. แทบถึง, ถึงทีเดียว, กระทั่ง, คำใช้ในบทร้องของเด็ก ในความว่า พายเรืออกแอ่นกระแท่นต้นกุ่ม, นิยมใช้เข้าคู่กับคำ กระท่อน เป็น กระท่อนกระแท่น.
• กระแท้ม    ใช้เข้าคู่กับคำ กระท้อม เป็น กระท้อมกระแท้ม.
• กระแทกกับ    ชนกับ ชนเข้ากับ พุ่งชนกับ กระทบกับ
• กระแทกปิด    ปิดดังปัง ปิดอย่างแรง
• กระแทกล้ม    ชนล้มลง
• กันกระแทก    1) adj. วัสดุที่ใช้รองรับเพื่อป้องกันการกระเทือน ตัวอย่างการใช้: เจ้าหน้าที่แนะนำให้ใช้กล่องกันกระแทกเพื่อไม่ให้วัสดุได้รับความเสียหาย 2) v. ตัวอย่างการใช้: ผมนำหนังสือพิมพ์รองกล่อ
• วิ่งกระแทก    วิ่งชน