รับหน้าเสื่อ คือ

• ก. ทำหน้าที่เป็นหัวเบี้ย เช่นในการเล่นถั่วโปซึ่งสมัยก่อนมักปูเสื่อลำแพนเล่นกัน.

• รับ     ก. ยื่นมือออกถือเอาสิ่งของที่ผู้อื่นส่งให้ เช่น รับของ รับเงิน, ถือเอาสิ่งของที่ผู้อื่นส่งมาให้ เช่น รับจดหมาย รับพัสดุภัณฑ์, ไปพบ ณ
• รับหน้า     ก. เผชิญหน้า, รอหน้า, เช่น ส่งเด็กไปรับหน้าเจ้าหนี้ไว้ก่อน.
• หน     น. ทาง, ทิศ, เช่น หนเหนือ หนใต้; ครั้ง, คราว, เช่น กี่หน; ที่, สถานที่, เช่น ถึงยามค่ำน้ำค้างลงพร่างพร้อย น้องจะลอยลมบนไปหนใด. (นิราศอิเหนา),
• หน้า     น. ส่วนของศีรษะตั้งแต่หน้าผากลงมาจดคาง; ซีกของกายที่ตรงข้ามกับหลัง,
• น้า     น. น้องของแม่, เรียกผู้ที่มีวัยอ่อนกว่าแม่.
• เส     ก. เฉ, ไถล, เช่น เสไปพูดเรื่องอื่น, เชือนแช เช่น เสความ.
• เสื่อ     น. สาด, เครื่องสานชนิดหนึ่งสำหรับปูนั่งและนอน.
• สื่อ     ก. ติดต่อให้ถึงกัน เช่น สื่อความหมาย, ชักนำให้รู้จักกัน. น. ผู้หรือสิ่งที่ติดต่อให้ถึงกันหรือชักนำให้รู้จักกัน เช่น
• ทำให้ใบหน้าเสีย    ทำให้ผิดรูปผิดร่าง ทำให้เสียโฉม เอาผิวหน้าออก
• เสียบหนู    น. ไม้ที่เสียบขัดกับไม้ข้างควายที่ขนาบจากหลบหลังคาเรือน; ไม้ฝนทองที่เขียนบนพินทุอิ เป็น สระอี.
• รับหน้าที่    v. นำสิ่งที่ได้รับมอบหมายมาเพื่อปฏิบัติตาม คำตรงข้าม: มอบหน้าที่, มอบหมายหน้าที่ ตัวอย่างการใช้: คุณพ่อรับหน้าที่เรื่องดูแลการบ้านและเรื่องเรียนของคุณลูก
• รีบหนี    วิ่งหนี จากไปอย่างรวดเร็ว
• รีบหนีไป    รีบผละไป
• รีบหน่อย    รีบด่วน รีบเร่ง เร็วเข้า เร่งมือเข้า
• ไม้เสียบหนู    ๑ น. ไม้ที่เสียบขัดกับไม้ข้างควายที่ขนาบจากหลบหลังคาเรือน. ๒ น. เครื่องหมายสระ รูปดังนี้ ่ สำหรับเขียนบนพินทุ อิ เป็น สระอี, ไม้ฝนทอง ก็เรียก.

• เจ้าอาจอยากรับหน้าเสื่อเอง