รากปักชํา คือ

• วัสดุขยายพันธุ์พืช

• รา     ๑ น. ไม้ที่กระหนาบอยู่ใต้ท้องพรึงรับพื้นเรือนเพื่อไม่ให้พื้นอ่อน อยู่ระหว่างรอด; ไม้จีมเสาที่ปากหลุมซึ่งยังไม่ได้กลบดินเพื่อกันไม่ให้โอนเอน
• ราก     ๑ น. ส่วนของต้นไม้ ตามปรกติอยู่ในดิน มีหน้าที่ดูดอาหารเลี้ยงลำต้น, โดยปริยายเรียกสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น รากผม รากฟัน;
• ปัก     ก. ตั้งฝังลง เช่น ปักเสา, เอาหัวดิ่งลง เช่น นกปักหัวลง เครื่องบินปักหัวลง; เสียบ เช่น ปักปิ่น ปักดอกไม้, ใช้เข็มร้อยด้าย ไหม
• ปักชํา     ชํา เพาะ เพาะชํา ตอน ติดตา ต่อตา ทาบกิ่ง
• กช     กด, กดชะ- ( กลอน ; ตัดมาจาก บงกช) น. ดอกบัว เช่น ดุจบัวอันบานชู กชกรรณิกามาศ. ( สมุทรโฆษ ), โดยมากใช้เข้าคู่กับคำ กร เป็น กรกช เช่น
• ชํา     ปักชํา เพาะ เพาะชํา ร้านชํา
• รากชิกคอรี่    ชิกคอรี่
• นกปากราก    นกกระเต็น นกกินปลา ปากราก
• รากปฐมภูมิ    ฝอยเล็กสุดของประสาทหรือหลอดต่าง ๆ ในร่างกาย รากฝอย รากแรก ส่วนที่คล้ายราก
• ปากปลาร้า    (สำ) ว. ชอบพูดคำหยาบ.
• อาการฟกช้ํา    แผล การบาดเจ็บจากการได้รับบาดแผล การฟกช้ําของสิ่งมีชีวิต วิการ
• ซึ่งมาจากป่า    ซึ่งอยู่ในป่า ซึ่งเกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ ซึ่งไม่ได้จากการเพาะปลูก
• รากหญ้า    คนรากหญ้า ชาวรากหญ้า
• รากเง่า    บรรพบุรุษ บรรพบุรุษแรกเริ่ม ปฐมาจารย์
• ชอกช้ํา    ขมขื่น ขื่นขม ตรอมตรม ทุกข์ใจ ระทมใจ ช้ําชอก บอบช้ํา