รางจืด คือ
สัทอักษรสากล: [rāng jeūt] การออกเสียง:
"รางจืด" การใช้"รางจืด" อังกฤษ"รางจืด" จีน
ความหมาย
มือถือ
- น. (๑) ชื่อไม้เถาชนิด Thunbergia laurifolia Lindl. ในวงศ์ Acanthaceae ดอกสีม่วงอ่อน ออกเป็นช่อห้อย ใช้ทำยาได้, ยาเขียว ก็เรียก.
(๒) ชื่อพรรณไม้ ๓ ชนิดในวงศ์ Leguminosae คือ ไม้พุ่มชนิด Crotalaria bracteata Roxb., ไม้ล้มลุกชนิด C. shanica Lace และไม้เถาชนิด Millettia kityana Craib.
- รา ๑ น. ไม้ที่กระหนาบอยู่ใต้ท้องพรึงรับพื้นเรือนเพื่อไม่ให้พื้นอ่อน อยู่ระหว่างรอด; ไม้จีมเสาที่ปากหลุมซึ่งยังไม่ได้กลบดินเพื่อกันไม่ให้โอนเอน
- ราง ๑ น. ร่องที่ขุดเป็นทางสำหรับให้น้ำไหล; สิ่งสำหรับรองน้ำฝนที่ชายคาเป็นต้น มักทำด้วยสังกะสียาวเป็นแนวไปตามชายคา; ไม้ที่ขุดหรือต่อให้เป็นร่องยาว ๆ
- จืด ว. มีรสไม่เค็มไม่เปรี้ยวเป็นต้น เช่น น้ำจืด ไข่จืด; ไม่เข้ม เช่น หน้าจืด, ไม่ฝาด เช่น หมากจืด, ไม่ฉุน เช่น ยาจืด; ไม่สนุก, ไม่ครึกครื้น, เช่น
- อย่างจํากัด อย่างจํากัดจําเขี่ย
- คนต่างจังหวัด คนชนบท คนบ้านนอก คนท้องถิ่น ชาวบ้าน ชาวชนบท
- ต่างจังหวัด 1) adj. ที่อยู่ในเขตพื้นที่ปกครองของประเทศที่ไม่ใช่เมืองหลวง ตัวอย่างการใช้: ทุกคนต่างก็บอกเป็นเสียงเดียวกันว่าคนใช้สมัยนี้หายากมาก เพราะคนต่างจังหวัดนิยมเข้าทำงานในโรงงานกันหมด 2) n.
- เด็กต่างจังหวัด เด็กชนบท เด็กบ้านนอก
- ช่องทางจราจร ช่องทางเดินรถ ช่องการจราจร ช่องจราจร ช่องเดินรถ
- เลือนรางจาก จางลงจาก เลือนหายจาก
- รางบรรทัด น. เครื่องตีเส้นบรรทัดบนใบลาน.
- รางวัลสูงสุด เกียรติยศชั้นสูงสุด
- ห่างจากศูนย์กลางที่สุด นอกสุด ห่างใจกลางที่สุด ไกลสุด
- ซึ่งจํากัด ซึ่งยับยั้ง
- ดังจริง ว. อย่างจริง, จริงอย่างนี้.
- ดั้งจมูก ดั้ง สันจมูก ขื่อจมูก จมูก ช่องจมูก โพรงจมูก รูจมูก สัน